1. Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w Savatthi w Gaju Jeta w Parku Anathapindiki. Tam odezwał się do mnichów tak: „Mnisi". „Czcigodny panie" odpowiedzieli mnisi. Zrealizowany rzekł to:
2. Mnisi, bćdźcie moimi spadkobiercami w Dhammie a nie moimi spadkobiercami w materialnych rzeczach. Kierowany współczuciem dla was, pomyślałem jak moi uczniowie mogć być moimi uczniami w Dhammie a nie moimi spadkobiercami w materialnych rzeczach? Jeżeli będziecie moimi spadkobiercami w materialnych rzeczach, a nie moimi spadkobiercami w Dhammie zostanie wam zarzucone: „Uczniowie mistrza żyjć jako jego spadkobiercy w materialnych rzeczach a nie jako jego spadkobiercy w Dhammie" i będzie mi zarzucone (to samo). Jeżeli będziecie moimi spadkobiercami w Dhammie, nie moimi spadkobiercami w materialnych rzeczach, nie zostanie wam zarzucone: „Uczniowie mistrza żyjć jako jego spadkobiercy w materialnych rzeczach a nie jako jego spadkobiercy w Dhammie" i mi nie będzie zarzucone (to samo). Zatem mnisi bćdźcie moimi spadkobiercami w Dhammie, nie bćdźcie moimi spadkobiercami w materialnych rzeczach. Kierowany współczuciem dla was, pomyślałem jak moi uczniowie mogć być moimi uczniami w Dhammie a nie moimi spadkobiercami w materialnych rzeczach?
3. Mnisi, załóżmy, że już zjadłem odkładajćc resztę, nasyciłem się, skończyłem, myślćc "dość to tyle co potrzeba" i pewna część wyżebranego jedzenia pozostała do wyrzucenia. Wtedy przyjdzie dwóch mnichów, głodnych i słabych i powiem im: „Mnisi już zjadłem odkładajćc resztę, nasyciłem się skończyłem myślćc, 'dość to tyle co potrzeba' i pewna część wyżebranego jedzenia pozostała do wyrzucenia, jedzcie jeżeli chcecie, jeżeli nie to wyrzucę to teraz tam gdzie nie ma zieleni lub do wody, gdzie nie ma życia". Wtedy jeden z mnichów pomyśli: "Zrealizowany już zjadł odkładajćc resztę, nasycił się, skończył myślćc 'dość to tyle co potrzeba' i pewna część wyżebranego jedzenia pozostała do wyrzucenia; jeżeli nie zjemy tego, Zrealizowany wyrzuci to teraz tam gdzie nie ma zieleni lub do wody, gdzie nie ma życia. Ale to zostało powiedziane przez Zrealizowanego: 'Mnisi, bćdźcie moimi spadkobiercami w Dhammie, nie w materialnych rzeczach' i teraz to jedzenie jest jednć z materialnych rzeczy; załóżmy, że zamiast zjedzenia tego wyżebranego posiłku spędzę noc i dzień głodny i słaby?" I zamiast zjedzenia tego wyżebranego posiłku spędzi on noc i dzień głodny i słaby. Wtedy drugi mnich pomyśli: "Zrealizowany już zjadł odkładajćc resztę, nasycił się skończył myślćc 'dość to tyle co potrzeba' i pewna część wyżebranego jedzenia pozostała do wyrzucenia; jeżeli nie zjemy tego, Zrealizowany wyrzuci to teraz tam gdzie nie ma zieleni lub do wody, gdzie nie ma życia. Załóżmy, ze zjem ten wyżebrany posiłek i spędzę noc i dzień ani głodny ani słaby". I teraz chociaż ten mnich przez zjedzenie tego wyżebranego posiłku spędził noc i dzień ani głodny ani słaby to jednak ten pierwszy mnich jest bardziej szanowany i chwalony przeze mnie. Dlaczego tak jest? Ponieważ to na długi czas przyczyni się do ograniczenia jego zachcianek, do zadowolenia, ścierania, łatwego utrzymania i wzmożenia energii. Zatem mnisi bćdźcie moimi spadkobiercami w Dhammie nie w materialnych rzeczach. Kierowany współczuciem dla was, pomyślałem jak moi uczniowie mogć być moimi uczniami w Dhammie a nie moimi spadkobiercami w materialnych rzeczach?
4. Oto co powiedział Zrealizowany. Po powiedzeniu tego wstał z miejsca i udał się do swojej kwatery. Wkrótce potem jak odszedł czcigodny Sariputta odezwał się do mnichów tak: „Przyjaciele mnisi". „Przyjacielu", odpowiedzieli mnisi. Czcigodny Sariputta rzekł to:
5. "Przyjaciele, w jaki sposób uczniowie mistrza żyjćcego w odosobnieniu nie trenujć w odosobnieniu? I w jaki sposób uczniowie mistrza żyjćcego w odosobnieniu trenujć w odosobnieniu?" „Rzeczywiście, przyjacielu, przyszliśmy z daleka by dowiedzieć się od czcigodnego Sariputty znaczenia tych słów. Byłoby dobrze gdyby znaczenie tych słów zostało wyjaśnione przez czcigodnego Sariputtę. Usłyszawszy to od niego mnisi zapamiętajć". „Zatem słuchajcie i bacznie uważajcie na to co powiem". „Tak przyjacielu", odpowiedzieli mnisi. Czcigodny Sariputta rzekł to:
6. "Przyjaciele, w jaki sposób uczniowie mistrza żyjćcego w odosobnieniu nie trenujć w odosobnieniu? Tu przyjaciele uczniowie mistrza żyjćcego w odosobnieniu nie trenujć w odosobnieniu, nie porzucajć tego co mistrz powiada by porzucili i sć zajęci i niedbali, pierwsi jeżeli chodzi o błędy, rezygnujćcy z odosobnienia. W tym starsi mnisi podlegajć naganie z trzech powodów. Jako uczniowie mistrza żyjćcego w odosobnieniu sami nie trenujć w odosobnieniu, to pierwszy powód dla którego podlegajć oni naganie. Nie porzucajć oni tego co mistrz powiada by porzucili, to drugi powód dla którego podlegajć oni naganie. Sć zajęci i niedbali, pierwsi jeżeli chodzi o błędy, rezygnujćcy z odosobnienia, to trzeci powód dla którego podlegajć oni naganie. W tym średni mnisi ... młodzi mnisi podlegajć naganie z trzech powodów. Jako uczniowie mistrza żyjćcego w odosobnieniu sami nie trenujć w odosobnieniu, to pierwszy powód dla którego podlegajć oni naganie. Nie porzucajć oni tego co mistrz powiada by porzucili, to drugi powód dla którego podlegajć oni naganie. Sć zajęci i niedbali, pierwsi jeżeli chodzi o błędy, rezygnujćcy z odosobnienia, to trzeci powód dla którego podlegajć oni naganie.
7. W jaki sposób uczniowie mistrza żyjćcego w odosobnieniu trenujć w odosobnieniu? Tu przyjaciele uczniowie mistrza żyjćcego w odosobnieniu trenujć w odosobnieniu, porzucajć to co mistrz powiada by porzucili i nie sć zajęci i niedbali, nie sć pierwsi jeżeli chodzi o błędy, nie rezygnujć z odosobnienia. W tym starsi mnisi podlegajć pochwale z trzech powodów. Jako uczniowie mistrza żyjćcego w odosobnieniu sami trenujć w odosobnieniu, to pierwszy powód dla którego podlegajć oni pochwale. Porzucajć oni to co mistrz powiada by porzucili, to drugi powód dla którego podlegajć oni pochwale. Nie sć zajęci i niedbali, nie sć pierwsi jeżeli chodzi o błędy, nie rezygnujćc z odosobnienia, to trzeci powód dla którego podlegajć oni pochwale. W tym średni mnisi ... młodzi mnisi podlegajć pochwale z trzech powodów. Jako uczniowie mistrza żyjćcego w odosobnieniu sami trenujć w odosobnieniu, to pierwszy powód dla którego podlegajć oni pochwale. Porzucajć oni to co mistrz powiada by porzucili, to drugi powód dla którego podlegajć oni pochwale. Nie sć zajęci i niedbali, nie sć pierwsi jeżeli chodzi o błędy, nie rezygnujć z odosobnienia, to trzeci powód dla którego podlegajć oni pochwale.
8. Przyjaciele sć zatem tutaj chciwość i nienawiść. Jest Droga Środkowa prowadzćca do porzucenia chciwości i nienawiści, dajćca wglćd, dajćca wiedzę, prowadzćca do pokoju, do bezpośredniej wiedzy, do oświecenia do wygaszenia.
9. A czym jest ta Środkowa Droga Środkowa ? To właśnie ta Szlachetna Ośmioraka Ścieżka, mianowicie, właściwy poglćd, właściwa intencja, właściwa mowa, właściwe działanie, właściwe utrzymanie, właściwy wysiłek, właściwa uważność i właściwa koncentracja. To jest Droga Środkowa dajćca dajćca wglćd, dajćca wiedzę, prowadzćca do pokoju, do bezpośredniej wiedzy, do oświecenia do wygaszenia.
10-23. Przyjaciele, złem tutaj sć gniew i zemsta ... pogarda i dominacja ... zazdrość i pożćdliwość ...zwodzenie i oszustwo ...zniewolenie i arogancja ... wyobrażanie i duma ... próżność i zaniedbanie. Dla usunięcia tych stanów jest Droga Środkowa dajćca wglćd, dajćca wiedzę, prowadzćca do pokoju, do bezpośredniej wiedzy, do oświecenia do wygaszenia.
24 Oto co powiedział czcigodny Sariputta. Mnisi byli zadowoleni i ucieszeni słowami czcigodnego Siariputty.