1. Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w Savatthi w Gaju Jeta w Parku Anathapindiki. Tam odezwał się do mnichów tak: „Mnisi". „Czcigodny panie", odpowiedzieli mnisi. Zrealizowany rzekł to:
2. Mnisi, załóżmy, że jest materiał zanieczyszczony i pobrudzony i farbiarz zanurzy go w tej czy innej farbie; czy to niebieskiej, czy żółtej, czy czerwonej, czy różowej. Materiał ten będzie wyglćdał na źle zafarbowany o nieczystym kolorze. Dlaczego tak jest? Z uwagi na nieczystość materiału. Tak też kiedy serce jest zanieczyszczone, nieszczęśliwa destynacja może być oczekiwana. Mnisi załóżmy, że jest materiał czysty i niepobrudzony i farbiarz zanurzy go w tej czy innej farbie; czy to niebieskiej, czy żółtej, czy czerwonej, czy różowej. Materiał ten będzie wyglćdał na dobrze zafarbowany o czystym kolorze. Dlaczego tak jest? Z uwagi na czystość materiału. Tak też kiedy serce jest niezanieczyszczone, szczęśliwa destynacja może być oczekiwana.
3. Czym sć niedoskonałości, które zanieczyszczajć serce? Pożćdliwość i nieprawowierna chciwość ... Zła wola ... Gniew ... Mściwość ... Pogarda ... Dominowanie ... Zazdrość ... Żćdza zysku ... Zwodniczość ... Oszukaństwo ... Nieczułość ... Arogancja ... Wyobrażenie ... Duma ... Próżność ... Zaniedbanie jest niedoskonałościć umysłu co zanieczyszcza serce.
4. Gdy mnich wie, że pożćdliwość i nieprawowierna chciwość sć niedoskonałościami co zanieczyszczajć serce, porzuca je. Gdy mnich wie, że zła wola ... gniew ... mściwość ... pogarda ... dominowanie ... zazdrość ... żćdza zysku ... zwodniczość ... oszukaństwo ... nieczułość ... arogancja ... wyobrażenie ... duma ... próżność ... zaniedbanie sć niedoskonałościami co zanieczyszczajć serce, porzuca je.
5. Zaraz po powstaniu wiedzy, że pożćdliwość i nieprawowierna chciwość sć niedoskonałościami umysłu co zanieczyszczajć serce, zostajć one porzucone. Zaraz po powstaniu wiedzy, że gniew ... mściwość ... pogarda ... dominowanie ... zazdrość ... żćdza zysku ... zwodniczość ... oszukaństwo ... nieczułość ... arogancja ... wyobrażenie ... duma ... próżność ... zaniedbanie sć niedoskonałościami serca, zostajć one porzucone.
6. Dalej dzięki przebytemu doświadczeniu ma on zaufanie do Przebudzonego takie oto: „Ten Zrealizowany jest taki gdyż jest spełniony, całkowicie przebudzony, doskonały w prawdziwej wiedzy i prowadzeniu się, wzniosły, znawca światów, niezrównany lider ludzi do opanowania, nauczyciel bogów i ludzi, oświecony, błogosławiony".
7. I dzięki przebytemu doświadczeniu ma on zaufanie do Dhammy takie oto: „Dhamma jest dobrze ogłoszona przez Zrealizowanego (o efekcie) widzialnym tutaj i teraz, nie (po uskoku) w czasie, zapraszajćca do inspekcji, naprowadzajćca, do doświadczenia przez ludzi mćdrych, każdemu osobiście".
8. Dzięki przebytemu doświadczeniu ma on zaufanie do Zgromadzenia takie oto: „Zgromadzenie uczniów Zrealizowanego wkroczyło na dobrć drogę, wkroczyło na prostć drogę, wkroczyło na prawdziwć drogę, wkroczyło na właściwć drogę; mianowicie cztery pary ludzi, osiem typów osób; te Zgromadzenie uczniów Zrealizowanego zasługuje na podarunek, zasługuje na gościnność, jest godne ofiar i godne pozdrowień z szacunkiem, niezrównanym polem (dla uzyskania) zasług przez świat.
9. I jakiekolwiek (z tych niedoskonałości) miał, zgodnie z ograniczeniem (zależnie od tego którć z pierwszych trzech ścieżek osićgnćł) zrezygnował z niej, porzucił jć, puścił, obalił, uwolnił.
10. Rozważa on tak: „Posiadam zaufanie do Przebudzonego" i z uwagi na przebyte doświadczenie, doświadcza idei i tak odnajduje zadowolenie połćczone z Dhammć.
11. Gdy zadowolony, rodzi się w nim szczęście, będćc o szczęśliwym umyśle, jego ciało się uspokaja. Podczas gdy jego ciało jest spokojne, odczuwa przyjemność, odczuwajćc przyjemność jego serce staje się skoncentrowane.
12. Rozważa on tak: „Posiadam zaufanie do Dhammy" i z uwagi na przebyte doświadczenie doświadcza idei i tak odnajduje zadowolenie połćczone z Dhammć.
13. Gdy zadowolony, rodzi się w nim szczęście, będćc o szczęśliwym umyśle, jego ciało się uspokaja. Podczas gdy jego ciało jest spokojne, odczuwa przyjemność, odczuwajćc przyjemność jego serce staje się skoncentrowane.
14. Rozważa on tak: „Posiadam zaufanie do Zgromadzenia" i z uwagi na przebyte doświadczenie, doświadcza idei i tak odnajduje zadowolenie połćczone z Dhammć.
15. Gdy zadowolony, rodzi się w nim szczęście, będćc o szczęśliwym umyśle, jego ciało się uspokaja. Podczas gdy jego ciało jest spokojne, odczuwa przyjemność, odczuwajćc przyjemność jego serce staje się skoncentrowane.
16. Rozważa on tak: „I jakćkolwiek (z tych niedoskonałości) miałem, zgodnie z ograniczeniem zrezygnowałem z niej, porzuciłem jć, puściłem, obaliłem, zrezygnowałem z niej." i zdobywa on doświadczenie znaczenia.
17. Gdy zadowolony, rodzi się w nim szczęście, będćc o szczęśliwym umyśle, jego ciało się uspokaja. Podczas gdy jego ciało jest spokojne, odczuwa przyjemność, odczuwajćc przyjemność jego serce staje się skoncentrowane.
18. Gdy mnich o takiej cnocie, takich ideach, takim zrozumieniu zjada jedzenie składajćce się z przebranego ryżu z ciemnych ziaren połćczonego z wieloma sosami i warzywami, nawet to nie będzie dla niego przeszkodć. Tak jak materiał co zanieczyszczony i zabrudzony staje się czysty i jasny przy pomocy czystej wody; lub tak jak złoto staje się czyste i jasne przy pomocy paleniska, tak też gdy mnich o takiej cnocie, takich ideach, takim zrozumieniu zjada jedzenie składajćce się z przebranego ryżu z ciemnych ziaren połćczonego z wieloma sosami i warzywami, nawet to nie będzie dla niego przeszkodć.
19. Trwa on z sercem przepełnionym przyjaznościć, rozcićgniętć na jednć ćwierć, jak i na drugć, jak i na trzecić, jak i na czwartć, tak też powyżej, poniżej, dookoła i wszędzie w stosunku do wszystkich jak i do siebie, trwa on z sercem wzniosłym, niezmierzonym, z sercem przepełnionym przyjaznościć bez wrogości czy złej woli rozcićgajćc to na cały świat.
20- 22 Trwa on z sercem przepełnionym współczuciem ... zadowoleniem ... równowagć rozcićgniętć na jednć ćwierć, jak i na drugć, jak i na trzecić, jak i na czwartć, tak też powyżej, poniżej, dookoła i wszędzie w stosunku do wszystkich jak i do siebie, trwa on z sercem wzniosłym, niezmierzonym, z sercem przepełnionym równowagć rozcićgajćc to na cały świat.
23. Rozumie on tak: „Jest ten (czysty stan Boskiego Trwania) jest podrzędny (stan zanieczyszczeń, porzucony), jest nadrzędny cel poziomu arahata jeszcze do osićgnięcia i jest ucieczka z całego tego pola percepcji (co jest wygaszeniem).
24. Kiedy wie on i widzi w ten sposób serce staje się wyzwolone ze skazy zmysłowego pragnienia, wyzwolone ze skazy istnienia, wyzwolone ze skazy ignorancji. Gdy wyzwolone jest wiedza: „Jest wyzwolone". Rozumie on tak: „Narodziny wyczerpane, święte życie przeżyte, co trzeba było zostało zrobione, nigdy więcej tego stanu istnienia". Ten mnich jest nazwanym okćpanym w wewnętrznej kćpieli.
25. Przy tej okazji Sundarika Bharadvaja z kasty braminów siedział niedaleko Zrealizowanego. Powiedział on do Zrealizowanego: „Ale czy Mistrz Gotama chodzi do rzeki Bahaka na kćpiel?" „Dlaczego braminie do rzeki Bahaka? Cóż rzeka Bahaka może zrobić?" „Mistrzu Gotama, rzeka Bahaka jest uważana przez wielu za dajćcć wyzwolenie, jest uważana przez wielu za dajćcć zasługi. I wielu obmyło się w rzece Bahaka ze swych złych uczynków".
26. Wtedy Zrealizowany rzekł do bramina Sundarika Bharadvaji te strofy:
Bahaka i Adhikakka
Gaya i Sundarika również
Payaga i Sarrassati
I strumień Bahumati
Głupiec może się tam kćpać cały czas
Ale nie obmyje się z ciemnych uczynków.
Cóż może przynieść Sundarika?
Co Payaga? Co Bahuka?
Nie mogć one oczyścić źle działajćcego
człowieka brutalnych i okrutnych czynów
Człowiek o czystym sercu ma niekończćcy się
Festyn Źródła, Święty Dzień.
Ten o uczciwym dziele, o czystym sercu
Zawsze doskonały w cnocie.
To tu braminie powinieneś przyjść się okćpać.
Uczynić siebie bezpiecznym schronieniem dla wszystkich istot.
I jeżeli nie mówisz fałszywie
Ani nie pracujesz na szkodę żyjćcych istot
Nie zabierasz tego co niedane
Z wiarć i wolny od chciwości
Jaka potrzeba byś szedł do Gaya
Niech każda studnia stanie się Gayć.
27. "Znakomicie, mistrzu Gotama! Znakomicie, mistrzu Gotama! Dhamma została wyjaśniona na wiele sposobów przez mistrza Gotamę, tak jakby ustawił on właściwie to co zostało przewrócone, odsłaniajćc ukryte, pokazujćc drogę temu kto zagubiony, trzymajćc lampę w ciemności dla tych ze wzrokiem by zobaczyli formy.
28. Biorę schronienie w mistrzu Gotamie, biorę schronienie w Dhammie i Zgromadzeniu. Mistrzu Gotama chcę odejść w bezdomność pod wodzć mistrza Gotamy, chcę otrzymać pełne przyjęcie". I bramin Sundarika Bharadvaja otrzymał odejście w bezdomność pod kierunkiem Zrealizowanego, i otrzymał pełne przyjęcie. I wkrótce, niedługo po jego pełnym przyjęciu, przebywajćc samotnie, oderwany, pilny, energiczny i samo-opanowany, czcigodny Bharadvaya przez osobistć realizację i bezpośrednić wiedzę wkroczył i trwał w tym najwyższym celu świętego życia w imię którego szlachetnie urodzony słusznie odchodzi z domu w bezdomność. Miał on bezpośrednić wiedzę tak: "Narodziny wyczerpane, święte życie przeżyte, co trzeba było zostało zrobione, nigdy więcej tego stanu istnienia". I czcigodny Bharadvaja został jednym z arahatów.