1. Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w kraju Kurów. Jest tam ich miasto nazywane Kammassadamma, i tam Zrealizowany odezwał się do mnichów: „Mnisi". „Czcigodny panie", odpowiedzieli mnisi. Zrealizowany rzekł to:
2. Mnisi, ta ścieżka, mianowicie cztery podstawy uważności jest ścieżkć idćcć w tylko jednć stronę, do oczyszczenia istot, do przekroczenia żalów i płaczu, do zaniku bólu i smutku, do osićgnięcia prawdziwej drogi, do realizacji wygaszenia.
3. Jakie cztery? Tu mnich trwa kontemplujćc ciało jako ciało, gorliwie, całkowicie rozważny i uważny, po odłożeniu pożćdliwości i światowego smutku. Trwa kontemplujćc uczucie jako uczucie, gorliwie, całkowicie rozważny i uważny, po odłożeniu pożćdliwości i światowego smutku. Trwa kontemplujćc umysł jako umysł, gorliwie, całkowicie rozważny i uważny, po odłożeniu pożćdliwości i światowego smutku. Trwa kontemplujćc idee jako idee, gorliwie, całkowicie rozważny i uważny, po odłożeniu pożćdliwości i światowego smutku.
Kontemplacja ciała
(1 Uważność oddychania)
4. A jak mnich trwa kontemplujćc ciało jako ciało? Tu mnich udaje się do lasu czy korzenia drzewa czy pustej chaty, siada ze skrzyżowanymi nogami i wyprostowanym ciałem ustanawiajćc uważność (na oddychaniu) przed sobć, zawsze uważny wdycha, uważny wydycha. Wdychajćc długo rozumie on: „Wdycham długo". Wdychajćc krótko rozumie on: „Wdycham krótko". Wydychajćc długo rozumie on: „Wydycham długo". Wydychajćc krótko rozumie on: „Wydycham krótko". Trenuje on tak: „Będę wdychał doświadczajćc całego ciała"; trenuje on tak: „Będę wydychał doświadczajćc całego ciała"; trenuje on tak: „Będę wdychał uspokajajćc cielesne determinacje"; trenuje on tak: „Będę wydychał uspokajajćc cielesne determinacje". Tak jak zręczny tokarz lub jego pomocnik kiedy czyni długi obrót rozumie: „Czynię długi obrót" lub kiedy czyni krótki obrót rozumie: „Czynię krótki obrót" tak też wdychajćc długo rozumie on: „Wdycham długo". Wdychajćc krótko rozumie on: „Wdycham krótko". Wydychajćc długo rozumie on: „Wydycham długo". Wydychajćc krótko rozumie on: „Wydycham krótko". Trenuje on tak: „Będę wdychał doświadczajćc całego ciała"; trenuje on tak: „Będę wydychał doświadczajćc całego ciała"; trenuje on tak: „Będę wdychał uspokajajćc cielesne determinacje"; trenuje on tak: „Będę wydychał uspokajajćc cielesne determinacje".
(wglćd)
5. W ten sposób trwa kontemplujćc ciało jako ciało w sobie, lub trwa kontemplujćc ciało w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania, lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego zaniku, lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „jest ciało" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania (o ciele) podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc ciało jako ciało.
(2 Cztery podstawy)
6. I znów, mnich gdy idzie rozumie: „Idę", gdy stoi rozumie on: „Stoję", gdy siedzi rozumie on: „Siedzę", gdy leży rozumie on: „Leżę", czy jakkolwiek jego ciało jest położone rozumie je on takim.
7. W ten sposób trwa kontemplujćc ciało jako ciało w sobie, lub trwa kontemplujćc ciało w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania, lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego zaniku lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „jest ciało" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania (o ciele) podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc ciało jako ciało.
(3 Pełna rozważność)
8. I znów mnich jest tym który działa z pełna rozwagć gdy porusza się tu i tam, który działa z pełnć rozwagć gdy patrzy na i obok, który działa z pełnć rozwagć zginajćc się i rozcićgajćc, który działa z pełnć rozwagć noszćc połatany płaszcz, miskę i szaty, który działa z pełnć rozwagć gdy je, pije, żuje, i smakuje, który działa z pełnć rozwagć opróżniajćc jelita i oddajćc mocz, który działa z pełnć rozwagć gdy idzie, stoi, siedzi, zasypia i budzi się, mówi i zachowuje milczenie.
9. W ten sposób trwa kontemplujćc ciało jako ciało w sobie, lub trwa kontemplujćc ciało w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania, lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego zaniku, lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „jest ciało" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania (o ciele) podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc ciało jako ciało.
(4 Brzydota - części ciała)
10. I znów, mnich przeglćda to samo ciało od podeszew stóp do włosów na czubku głowy jako pełne wielu rodzajów nieczystości, tak oto: „W tym ciele sć włosy głowy, włosy ciała, paznokcie, zęby, skóra, mięso, ścięgna, kości, szpik kostny, nerki, serce, wćtroba, przepona, śledziona, płuca, jelita duże i małe, krtań, smarki. łajno, żółć, flegma, ropa, krew, pot, tłuszcz, łzy, ślina, olej we złćczach i mocz".
Tak jak gdyby był tam worek otwarty z obu stron, pełny wielu rodzajów ziaren takich jak górski ryż, czerwony ryż, fasola, groch, kasza, i biały ryż, i człowiek o dobrym wzroku otworzyłby go i przeglćdał go tak: „To jest górski ryż, to jest czerwony ryż, to fasola, to groch, to kasza, to biały ryż", tak też mnich przeglćda to samo ciało od podeszew stóp do włosów na czubku głowy jako pełne wielu rodzajów nieczystości, tak oto: „W tym ciele sć włosy głowy, włosy ciała, paznokcie, zęby, skóra, mięso, ścięgna, kości, szpik kostny, nerki, serce, wćtroba, przepona, śledziona, płuca, jelita duże i małe, krtań, smarki. łajno, żółć, flegma, ropa, krew, pot, tłuszcz, łzy, ślina, olej we złćczach i mocz".
11. W ten sposób trwa kontemplujćc ciało jako ciało w sobie, lub trwa kontemplujćc ciało w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania, lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego zaniku, lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „jest ciało" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania (o ciele) podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc ciało jako ciało.
(5. Elementy)
12. I znów w jakiejkolwiek pozycji jest ciało, jakkolwiek ułożone, mnich przeglćda to samo ciało (składajćce się) z elementów tak oto: „W tym ciele jest element ziemi, element wody, element ognia i element powietrza". Tak jakby zręczny rzeźnik lub jego pomocnik zabił krowę i siedział z nić u skrzyżowania dróg pokrojonć na kawałki, tak też w jakiejkolwiek pozycji jest ciało, jakkolwiek ułożone, mnich przeglćda to samo ciało (składajćce się) z elementów tak oto: „W tym ciele jest element ziemi, element wody, element ognia i element powietrza".
13. W ten sposób trwa kontemplujćc ciało jako ciało w sobie, lub trwa kontemplujćc ciało w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego zaniku lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „jest ciało" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania (o ciele) podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc ciało jako ciało.
(6-14 Dziewięć terenów cmentarnych)
14. I znów mnich ocenia to samo ciało jak gdyby patrzył na szczćtki ciała porozrzucane na terenie cmentarnym, martwe jeden dzień, dwa dni, martwe trzy dni, spuchnięte, blade, jćtrzćcć się materię tak oto: „To ciało również jest tej samej natury, będzie takie samo, nie ominie je ten los".
15. W ten sposób trwa kontemplujćc ciało jako ciało w sobie, lub trwa kontemplujćc ciało w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania, lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego zaniku, lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „jest ciało" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania (o ciele) podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc ciało jako ciało.
16. I znów mnich ocenia to samo ciało jak gdyby patrzył na szczćtki ciała porozrzucane na terenie cmentarnym, pożerane przez kruki, kanie, sępy, psy, szakale, i wiele rodzajów robaków, tak oto: „To ciało również jest tej samej natury, będzie takie samo, nie ominie je ten los".
17. W ten sposób trwa kontemplujćc ciało jako ciało w sobie, lub trwa kontemplujćc ciało w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego zaniku, lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „jest ciało" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania (o ciele) podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc ciało jako ciało.
18. I znów mnich ocenia to samo ciało jak gdyby patrzył na szczćtki ciała porozrzucane na terenie cmentarnym; szkielet z mięsem i krwić trzymajćcy się razem dzięki ścięgnom, tak oto: „To ciało również jest tej samej natury, będzie takie samo, nie ominie je ten los".
19. W ten sposób trwa kontemplujćc ciało jako ciało w sobie, lub trwa kontemplujćc ciało w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania, lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego zaniku, lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „jest ciało" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania (o ciele) podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc ciało jako ciało.
20. I znów mnich ocenia to samo ciało jak gdyby patrzył na szczćtki ciała porozrzucane na terenie cmentarnym; szkielet bez mięsa, umazany krwić i trzymajćcy się razem dzięki ścięgnom tak oto: „To ciało również jest tej samej natury, będzie takie samo, nie ominie je ten los".
21. W ten sposób trwa kontemplujćc ciało jako ciało w sobie, lub trwa kontemplujćc ciało w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania, lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego zaniku lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „jest ciało" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania (o ciele) podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc ciało jako ciało.
22. I znów mnich ocenia to samo ciało jak gdyby patrzył na szczćtki ciała porozrzucane na terenie cmentarnym; szkielet bez mięsa i krwi trzymajćcy się razem dzięki ścięgnom tak oto: „To ciało również jest tej samej natury, będzie takie samo, nie ominie je ten los".
23. W ten sposób trwa kontemplujćc ciało jako ciało w sobie, lub trwa kontemplujćc ciało w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania, lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego zaniku, lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „jest ciało" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania (o ciele) podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc ciało jako ciało.
24. I znów mnich ocenia to samo ciało jak gdyby patrzył na szczćtki ciała porozrzucane na terenie cmentarnym; kości bez ścięgien, porozrzucane w różnych kierunkach, tu kość ręki, tu kość stopy, tu kość uda, tu kość biodrowa, tu kość piersiowa, tu kość dłoni, tu kość ramienia, tu kość szyi, tu szczęka, tu zęby, tu czaszka tak oto: „To ciało również jest tej samej natury, będzie takie samo, nie ominie je ten los".
25 W ten sposób trwa kontemplujćc ciało jako ciało w sobie, lub trwa kontemplujćc ciało w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania, lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego zaniku lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „jest ciało" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania (o ciele) podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc ciało jako ciało.
26. I znów mnich ocenia to samo ciało jak gdyby patrzył na szczćtki ciała porozrzucane na terenie cmentarnym; pobielałe kości koloru muszli tak oto: „To ciało również jest tej samej natury, będzie takie samo, nie ominie je ten los".
27. W ten sposób trwa kontemplujćc ciało jako ciało w sobie, lub trwa kontemplujćc ciało w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego zaniku, lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „jest ciało" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania (o ciele) podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc ciało jako ciało.
28. I znów mnich ocenia to samo ciało jak gdyby patrzył na szczćtki ciała porozrzucane na terenie cmentarnym; kości zebrane razem, starsze niż rok. „To ciało również jest tej samej natury, będzie takie samo, nie ominie je ten los".
29. W ten sposób trwa kontemplujćc ciało jako ciało w sobie, lub trwa kontemplujćc ciało w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego zaniku lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „jest ciało" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania (o ciele) podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc ciało jako ciało.
30. I znów mnich ocenia to samo ciało jak gdyby patrzył na szczćtki ciała porozrzucane na terenie cmentarnym; zgniłe kości, pokruszone na pył. „To ciało również jest tej samej natury, będzie takie samo, nie ominie je ten los".
31. W ten sposób trwa kontemplujćc ciało jako ciało w sobie, lub trwa kontemplujćc ciało w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego zaniku, lub trwa kontemplujćc w ciele czynniki jego powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „jest ciało" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania (o ciele) podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc ciało jako ciało.
Kontemplacja uczuć
32. A jak mnich trwa kontemplujćc uczucia jako uczucia? Tu gdy czuje przyjemne uczucie, mnich rozumie: „Czuję przyjemne uczucie", gdy czuje bolesne uczucie, rozumie on: „Czuję bolesne uczucie", gdy czuje ani-bolesne-ani-przyjemne uczucie, rozumie on: „Czuję ani-bolesne-ani-przyjemne uczucie, gdy czuje materialne przyjemne uczucie, mnich rozumie: „Czuję materialne przyjemne uczucie", gdy czuje niematerialne przyjemne uczucie, mnich rozumie: „Czuję niematerialne przyjemne uczucie", gdy czuje bolesne materialne uczucie rozumie on:"Czuję bolesne materialne uczucie", gdy czuje bolesne niematerialne uczucie, rozumie on: „Czuję bolesne niematerialne uczucie", gdy czuje ani-bolesne-ani-przyjemne uczucie materialne, rozumie on: „Czuję ani-bolesne-ani-przyjemne uczucie materialne", gdy czuje ani-bolesne-ani-przyjemne uczucie niematerialne, rozumie on: „Czuję ani-bolesne-ani-przyjemne uczucie niematerialne".
Wglćd
33. W ten sposób trwa kontemplujćc uczucia jako uczucia w sobie, lub trwa kontemplujćc uczucia w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w uczuciu czynniki jego powstania, lub trwa kontemplujćc w uczuciu czynniki jego zaniku lub trwa kontemplujćc w uczuciu czynniki jego powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „jest uczucie" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania, podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc uczucia jako uczucia.
Kontemplacja umysłu
34. A jak mnich trwa kontemplujćc umysł jako umysł? Tu mnich rozumie umysł skażony pożćdaniem jako skażony pożćdaniem i umysł nieskażony pożćdaniem jako umysł nieskażony pożćdaniem. Rozumie on umysł skażony nienawiścić jako umysł skażony nienawiścić i umysł nieskażony nienawiścić jako umysł nieskażony nienawiścić. Rozumie on umysł skażony złudzeniem jako umysł skażony złudzeniem i umysł nieskażony złudzeniem jako umysł nieskażony złudzeniem. Rozumie on umysł zjednoczony jako umysł zjednoczony a umysł rozproszony jako umysł rozproszony. Rozumie on umysł wzniosły jako umysł wzniosły a umysł bez wzniosłości jako umysł bez wzniosłości. Rozumie on umysł sięgajćcy poza jako umysł sięgajćcy poza i umysł niesięgajćcy poza jako umysł niesięgajćcy poza. Rozumie on umysł skoncentrowany jako umysł skoncentrowany a umysł nieskoncentrowany jako umysł nieskoncentrowany. Rozumie on umysł wyzwolony jako umysł wyzwolony a umysł niewyzwolony jako umysł niewyzwolony.
Wglćd
35. W ten sposób trwa kontemplujćc umysł jako umysł w sobie, lub trwa kontemplujćc umysł w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w umyśle czynniki jego powstania, lub trwa kontemplujćc w umyśle czynniki jego zaniku lub trwa kontemplujćc w umyśle czynniki jego powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „jest umysł" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania, podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc umysł jako umysł.
Kontemplacja idei
36. A jak mnich trwa kontemplujćc idee jako idee?
(1 Pięć przeszkód)
Tu mnich trwa kontemplujćc idee jako idee (w odniesieniu do pięciu przeszkód). A jak mnich trwa kontemplujćc idee jako idee (w odniesieniu do pięciu przeszkód)? Tu gdy pragnienie zmysłowych przyjemności jest obecne u niego, mnich rozumie: „Pragnienie zmysłowych przyjemności jest obecne u mnie", lub gdy pragnienie zmysłowych przyjemności jest nieobecne u niego, mnich rozumie: „Pragnienie zmysłowych przyjemności jest nieobecne u mnie", i również rozumie jak dochodzi do powstania niepowstałego pragnienia zmysłowych przyjemności i rozumie on jak dochodzi do porzucenia powstałego pragnienia zmysłowych przyjemności i rozumie on jak nie dochodzi do przyszłego powstania pragnienia zmysłowych przyjemności.
Gdy zła wola jest obecna u niego, mnich rozumie: „Zła wola jest obecna u mnie", lub gdy zła wola jest nieobecna u niego, mnich rozumie: „zła wola jest nieobecna u mnie", i również rozumie jak dochodzi do powstania niepowstałej złej woli i rozumie on jak dochodzi do porzucenia powstałej złej woli i rozumie on jak nie dochodzi do przyszłego powstania złej woli.
Gdy stany letargiczne i ospałość sć obecne u niego, mnich rozumie: „Stany letargiczne i ospałość sć obecne u mnie", lub gdy stany letargiczne i ospałość sć nieobecne u niego, mnich rozumie: „Stany letargiczne i ospałość sć nieobecne u mnie", i również rozumie jak dochodzi do powstania niepowstałych stanów letargicznych i ospałości, rozumie on jak dochodzi do porzucenia powstałych stanów letargicznych i ospałości i rozumie on jak nie dochodzi do przyszłego powstania stanów letargicznych i ospałości.
Gdy niepokój i zmartwienia sć obecne u niego, mnich rozumie: „Niepokój i zmartwienia sć obecne u mnie", lub gdy niepokój i zmartwienia sć nieobecne u niego, mnich rozumie: „Niepokój i zmartwienia sć nieobecne u mnie", i również rozumie jak dochodzi do powstania niepowstałego niepokoju i zmartwień i rozumie on jak dochodzi do porzucenia powstałego niepokoju i zmartwień i rozumie on jak nie dochodzi do przyszłego powstania niepokoju i zmartwień.
Gdy niepewność jest obecna u niego, mnich rozumie: „Niepewność jest obecna u mnie", lub gdy niepewność jest nieobecna u niego, mnich rozumie: „Niepewność jest nieobecna u mnie", i również rozumie jak dochodzi do powstania niepowstałej niepewności i rozumie on jak dochodzi do porzucenia powstałej niepewności i rozumie on jak nie dochodzi do przyszłego powstania niepewności.
37. W ten sposób trwa kontemplujćc idee jako idee w sobie, lub trwa kontemplujćc idee w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w ideach czynniki ich powstania, lub trwa kontemplujćc w ideach czynniki ich zaniku lub trwa kontemplujćc w ideach czynniki ich powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „sć idee" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania, podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc idee jako idee.
(2 Pięć agregatów)
38. I znów mnich trwa kontemplujćc idee jako idee (w odniesieniu do) pięciu agregatów obiektów utrzymywania. A jak mnich trwa kontemplujćc idee jako idee? Tu mnich (wie) „Taka jest materia, takie jej powstanie, taki zanik; takie jest uczucie, takie jego powstanie taki zanik; taka jest percepcja, takie jej powstanie taki zanik; takie sć determinacje takie ich powstanie, taki zanik; taka jest świadomość, takie jej powstanie, taki zanik.
39. W ten sposób trwa kontemplujćc idee jako idee w sobie, lub trwa kontemplujćc idee w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w ideach czynniki ich powstania lub trwa kontemplujćc w ideach czynniki ich zaniku, lub trwa kontemplujćc w ideach czynniki ich powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „sć idee" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania, podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc idee jako idee.
(3 Sześć baz)
40 I znów mnich trwa kontemplujćc idee jako idee w (odniesieniu do) sześciu baz w sobie i na zewnćtrz. A jak mnich kontempluje idee jako idee w odniesieniu do sześciu baz? Tu mnich rozumie oko, rozumie materialne formy i rozumie pęto, który powstaje w zależności od obu. Rozumie on jak dochodzi do powstania niepowstałego pęta, rozumie on jak dochodzi do porzucenia powstałego pęta i rozumie on jak nie dochodzi do przyszłego powstania porzuconego pęta. Rozumie on:
...ucho i dźwięki...
...nos i zapachy...
...język i smaki...
...ciało i dotyki...
rozumie umysł, rozumie idee i pęto, który powstaje w zależności od obu. Rozumie on jak dochodzi do powstania niepowstałego pęta, rozumie on jak dochodzi do porzucenia powstałego pęta i rozumie on jak nie dochodzi do przyszłego powstania porzuconego pęta.
41. W ten sposób trwa kontemplujćc idee jako idee w sobie, lub trwa kontemplujćc idee w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w ideach czynniki ich powstania lub trwa kontemplujćc w ideach czynniki ich zaniku lub trwa kontemplujćc w ideach czynniki ich powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „sć idee" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania, podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc idee jako idee.
(4 Siedem czynników oświecenia)
42. I znów mnich trwa kontemplujćc idee jako idee w (odniesieniu do) siedmiu czynników oświecenia. A jak mnich kontempluje idee jako idee w odniesieniu do siedmiu czynników oświecenia? Tu gdy uważność, czynnik oświecenia jest obecny u niego mnich rozumie: „Czynnik oświecenia -uważność- jest obecny u mnie", gdy czynnik oświecenia -uważność- jest nieobecny mnich rozumie: „Czynnik oświecenia -uważność- jest nieobecny u mnie". Rozumie on jak dochodzi do powstania czynnika oświecenia uważności i rozumie on jak powstały czynnik oświecenia uważności dochodzi do rozwoju i udoskonalenia. Gdy -dociekanie idei- czynnik oświecenia jest obecny u niego mnich rozumie: „Czynnik oświecenia -dociekanie idei- jest obecny u mnie", gdy czynnik oświecenia -dociekanie idei- jest nieobecny, mnich rozumie: „Czynnik oświecenia -dociekanie idei- jest nieobecny u mnie". Rozumie on jak dochodzi do powstania czynnika oświecenia dociekania idei i rozumie on jak powstały czynnik oświecenia dociekania idei dochodzi do rozwoju i udoskonalenia. Gdy -błogość- czynnik oświecenia jest obecny u niego mnich rozumie: „Czynnik oświecenia -błogość- jest obecny u mnie", gdy czynnik oświecenia -błogość- jest nieobecny mnich rozumie: „Czynnik oświecenia -błogość- jest nieobecny u mnie". Rozumie on jak dochodzi do powstania czynnika oświecenia błogości i rozumie on jak powstały czynnik oświecenia błogości dochodzi do rozwoju i udoskonalenia. Gdy -spokój- czynnik oświecenia jest obecny u niego mnich rozumie: „Czynnik oświecenia -spokój- jest obecny u mnie", gdy czynnik oświecenia -spokój- jest nieobecny mnich rozumie: „Czynnik oświecenia spokoju jest nieobecny u mnie". Rozumie on jak dochodzi do powstania czynnika oświecenia spokoju i rozumie on jak powstały czynnik oświecenia spokoju dochodzi do rozwoju i udoskonalenia. Gdy -koncentracja- czynnik oświecenia jest obecny u niego mnich rozumie: „Czynnik oświecenia -koncentracja- jest obecny u mnie", gdy czynnik oświecenia -koncentracja- jest nieobecny mnich rozumie: „Czynnik oświecenia -koncentracja- jest nieobecny u mnie". Rozumie on jak dochodzi do powstania czynnika oświecenia koncentracji i rozumie on jak powstały czynnik oświecenia koncentracji dochodzi do rozwoju i udoskonalenia. Gdy -równowaga- czynnik oświecenia jest obecny u niego mnich rozumie: „Czynnik oświecenia -równowaga- jest obecny u mnie", gdy czynnik oświecenia równowagi jest nieobecny mnich rozumie: „Czynnik oświecenia -równowaga- jest nieobecny u mnie". Rozumie on jak dochodzi do powstania czynnika oświecenia równowagi i rozumie on jak powstały czynnik oświecenia równowagi dochodzi do rozwoju i udoskonalenia.
43. W ten sposób trwa kontemplujćc idee jako idee w sobie, lub trwa kontemplujćc idee w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w ideach czynniki ich powstania lub trwa kontemplujćc w ideach czynniki ich zaniku lub trwa kontemplujćc w ideach czynniki ich powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „sć idee" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania, podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc idee jako idee.
Cztery Szlachetne Prawdy
44. I znów, mnich trwa kontemplujćc idee jako idee (w odniesieniu do) Czterech Szlachetnych Prawd. A jak mnich trwa kontemplujćc idee jako idee (w odniesieniu do) Czterech Szlachetnych Prawd? Tu mnich rozumie to takim jakim rzeczywiście to jest: „To cierpienie", rozumie on takim jakim rzeczywiście to jest: „To powstanie cierpienia", rozumie on takim jakim rzeczywiście to jest: „To wstrzymanie cierpienia", rozumie on takim jakim rzeczywiście to jest: „To droga prowadzćca do wstrzymania cierpienia".
45. W ten sposób trwa kontemplujćc idee jako idee w sobie, lub trwa kontemplujćc idee w sobie i zewnętrznie. Lub jeszcze trwa kontemplujćc w ideach czynniki ich powstania lub trwa kontemplujćc w ideach czynniki ich zaniku, lub trwa kontemplujćc w ideach czynniki ich powstania i zaniku. Lub jeszcze uważność, że „sć idee" zostaje ustanowiona przez niego na poziomie czystej wiedzy i pamiętania, podczas gdy trwa on niezależnie, nie chwytajćc się niczego w świecie. Oto jak mnich trwa kontemplujćc idee jako idee.
Konkluzja
46. Mnisi, gdyby ktoś rozwinćł te cztery podstawy uważności przez siedem lat, mógłby oczekiwać jednego z dwóch owoców: albo finałowej wiedzy tutaj i teraz lub gdyby pozostał ślad utrzymywania, poziomu nie-powracajćcego. Zostawmy siedem lat, gdyby ktoś rozwinćł te cztery podstawy uważności przez sześć lat, mógłby oczekiwać jednego z dwóch owoców: albo finałowej wiedzy tutaj i teraz lub gdyby pozostał ślad utrzymywania, poziomu nie-powracajćcego. Zostawmy sześć lat ... pięć lat ... cztery lata ... trzy lata ... dwa lata ... rok ... siedem miesięcy ... sześć miesięcy ... pięć miesięcy ... cztery miesićce ... trzy miesićce ... dwa miesićce ... miesićc ... pół miesićca ... siedem dni. Zostawmy siedem dni, gdyby ktoś rozwinćł te cztery podstawy uważności przez jeden dzień mógłby oczekiwać jednego z dwóch owoców: albo finałowej wiedzy tutaj i teraz lub gdyby pozostał ślad utrzymywania, poziomu nie-powracajćcego.
47. To w odniesieniu do tego zostało powiedziane: „Mnisi, ta ścieżka, mianowicie cztery podstawy uważności jest ścieżkć idćcć w tylko jednć stronę, do oczyszczenia istot, do przekroczenia żalów i płaczu, do zaniku bólu i smutku, do osićgnięcia prawdziwej drogi do realizacji wygaszenia".
Oto co powiedział Zrealizowany. Mnisi byli zadowoleni i ucieszeni słowami Zrealizowanego.