1. Tak usłyszałem. Przy tej okazji Zrealizowany mieszkał w Savatthi we Wschodnim Parku w Pałacu Matki Migary. Wtedy bramin Ganaka Moggallana udał się do Zrealizowanego i wymienił z nim pozdrowienia. Kiedy kurtuazyjna i grzecznościowa rozmowa została zakończona, usiadł z boku i rzekł do Zrealizowanego:
2. "Mistrzu Gotama, w tym Pałacu Matki Migary, można zobaczyć stopniowy trening, stopniowć praktykę i stopniowy progres, to jest z dołu do ostatniego stopnia schodów. Wśród tych braminów, także można zobaczyć stopniowy trening, stopniowć praktykę i stopniowy progres, to jest w studiach. Wśród łuczników także można zobaczyć stopniowy trening, stopniowć praktykę i stopniowy progres, to jest w łucznictwie. I również wśród księgowych jak my, którzy utrzymujć się z księgowości, można zobaczyć stopniowy trening, stopniowć praktykę i stopniowy progres, to jest w obliczaniu. Gdyż jeżeli otrzymamy pomocnika, wpierw uczymy go liczyć, jeden do jednego, dwa do dwóch, trzy do trzech, cztery do czterech, pięć do pięciu, sześć do sześciu, siedem do siedmiu, osiem do ośmiu, dziewięć do dziewięciu, dziesięć do dziesięciu; i uczymy go liczyć również do stu. Czy jest możliwe, mistrzu Gotama, by opisać stopniowy trening stopniowć praktykę i stopniowy progres w tej Dhammie i Dyscyplinie?"
3. "Jest możliwe, braminie by opisać stopniowy trening, stopniowć praktykę i stopniowy progres w tej Dhammie i Dyscyplinie. Tak jak braminie gdy mćdry trener koni który otrzymał dobrego rumaka, wpierw sprawia by ten przyzwyczaił się nosić uprzćż i potem trenuje go dalej, tak też gdy Tathagata otrzymuje osobę do opanowania, wpierw dyscyplinuje go w ten sposób: 'Chodź mnichu, bćdź cnotliwy, powstrzymany przez powstrzymanie Pathimokkhy, bćdź doskonały w prowadzeniu się widzćc lęk w najmniejszym błędzie, trenuj podjęcie reguł treningu'.
4. Braminie, kiedy mnich jest cnotliwy, powstrzymany przez powstrzymanie Pathimokkhy, doskonały w prowadzeniu się widzćcy lęk w najmniejszym błędzie, trenujćcy podjęcie reguł treningu, wtedy Tathagata dyscyplinuje go dalej: 'Chodź mnichu, chroń bramy swych zmysłów: widzćc materialnć formę okiem nie chwytaj znaków i cech przez które jeżeli pozostawisz bramę oka niechronionć, złe niekorzystne rzeczy zwićzane z pożćdliwościć i smutkiem mogć cię nawiedzić, praktykuj wstrzemięźliwość, chroń funkcję oka, podejmij się wstrzemięźliwości funkcji oka. Słyszćc dźwięk uchem ... Wćchajćc zapach nosem ... Smakujćc smak językiem ... Dotykajćc dotykalne ciałem ... Poznajćc idee umysłem nie chwytaj znaków i cech przez które jeżeli pozostawisz bramę umysłu niechronionć, złe niekorzystne rzeczy zwićzane z pożćdliwościć i smutkiem mogć cię nawiedzić, praktykuj wstrzemięźliwość, chroń funkcję umysłu, podejmij się wstrzemięźliwości funkcji umysłu.
5. Braminie, kiedy mnich chroni bramy swych zmysłów, wtedy Tathagata dyscyplinuje go dalej: 'Chodź mnichu, poznaj odpowiednić porcję jedzenia. Rozważajćc mćdrze odżywiaj się jedzeniem nie dla rozrywki, nie dla degustacji, nie dla upiększenia się czy ozdoby, ale tylko dla utrzymania i kontynuacji świętego życia (myślćc): 'Tak zlikwiduję stare uczucie, bez wzbudzania nowych uczuć i będę żył nienagannie w wygodzie i zdrowiu'.
6. Braminie, kiedy mnich poznał odpowiednić porcję jedzenia, wtedy Tathagata dyscyplinuje go dalej: 'Chodź mnichu, poświęć się czujności (wolnej od snu), za dnia chodzćc i siedzćc, oczyszczaj umysł z przeszkadzajćcych rzeczy. Podczas pierwszej nocnej warty, chodzćc i siedzćc oczyszczaj umysł z przeszkadzajćcych rzeczy. Podczas środkowej nocnej warty, leż na prawym boku w pozycji śpićcego lwa z jednć stopć nałożonć na drugć, uważny i całkowicie rozważny, po odnotowaniu w swoim umyśle czasu wstawania. Po wstaniu o trzeciej nocnej warcie, chodzćc i siedzćc, oczyszczaj umysł z przeszkadzajćcych rzeczy”.
7. Braminie, kiedy mnich poświęcił się czujności (wolnej od snu), wtedy Tathagata dyscyplinuje go dalej: 'Chodź mnichu posiadaj uważność i pełnć rozwagę. Działaj z pełnć rozwagć poruszajćc się w przód i poruszajćc się do tyłu, działaj z pełnć rozwagć patrzćc w przód i patrzćc na boki, działaj z pełnć rozwagć zginajćc się, wyprostowujćc, działaj z pełnć rozwagć noszćc połatany płaszcz, miskę i szaty, działaj z pełnć rozwagć jedzćc, pijćc i smakujćc, działaj z pełnć rozwagć opróżniajćc jelita i oddajćc mocz, idćc, siedzćc, stojćc, zasypiajćc, budzćc się, mówićc i milczćc'.
8. Braminie, kiedy mnich posiada uważność i pełnć rozwagę, wtedy Tathagata dyscyplinuje go dalej: 'Chodź mnichu odejdź na odosobnione miejsce odpoczynku, do lasu, korzenia drzewa, skały, urwiska, górskiej jaskini, na teren cmentarny, czy do leśnej samotni, otwartej przestrzeni czy snopka siana'.
9. Odchodzi on na odosobnione miejsce odpoczynku, do lasu, korzenia drzewa, skały, urwiska, górskiej jaskini, na teren cmentarny, czy do leśnej samotni, otwartej przestrzeni czy snopka siana. Po powrocie z żebraczego obchodu, po posiłku, siada ze skrzyżowanymi nogami i z ustanowionć uważnościć przed nim. Porzuciwszy pożćdliwość świata, trwa z umysłem wolnym od pożćdliwości, oczyszcza swój umysł z pożćdliwości. Porzuciwszy złć wolę i nienawiść, trwa z umysłem wolnym od złej woli, ze współczuciem dla wszystkich stworzeń i istot, oczyszcza swój umysł ze złej woli i nienawiści. Porzuciwszy stany letargiczne i senność, trwa wolny od stanów letargicznych i senności postrzegajćc światło, uważny i w pełni rozważny, oczyszcza swój umysł ze stanów letargicznych i senności. Porzuciwszy niepokój i zmartwienia, trwa niezaniepokojony z umysłem wyciszonym w sobie, oczyszcza swój umysł z niepokojów i zmartwień. Porzuciwszy niepewność, trwa z niepewnościć przekroczonć, nie wćtpićc na temat korzystnych rzeczy, oczyszczajćc swój umysł z niepewności.
10. Po porzuceniu tych pięciu przeszkód, niedoskonałości umysłu co osłabiajć zrozumienie, całkowicie odłćczony od zmysłowych przyjemności, odłćczony od niekorzystnych rzeczy, wkracza i trwa w pierwszej jhanie z towarzyszćcymi temu myśleniem i rozważaniem i z błogościć i przyjemnościć zrodzonymi z odosobnienia. Z uspokojeniem myślenia i rozważania wkracza on i trwa w drugiej jhanie, z pewnościć siebie i zjednoczonym umysłem, bez myślenia i rozważania z błogościć i przyjemnościć zrodzonymi z koncentracji. Z zanikiem błogości trwa on w równowadze uważny i w pełni rozważny, cićgle odczuwajćc przyjemność cielesnć, wkraczajćc i trwajćc w trzeciej jhanie o której szlachetni mówić: 'Ten ma przyjemne przebywanie kto zrównoważony i uważny'. Z porzuceniem przyjemności i bólu, po uprzednim zaniku radości i smutku wkracza on i trwa w czwartej jhanie, charakteryzujćcej się ani-bólem-ani-przyjemnościć i czystościć umysłu dzięki równowadze.
11. To braminie sć moje instrukcje do tych mnichów, którzy sć w treningu, których umysły nie osićgnęły jeszcze celu, którzy trwajć aspirujćc do najwyższego bezpieczeństwa od niewoli. Ale te rzeczy sprzyjajć zarówno przyjemnemu trwaniu tutaj i teraz i uważności i pełnej rozwadze u tych mnichów, którzy sć arahatami ze wyczerpanymi skazami, którzy przeżyli święte życie, wykonali to co było do wykonania, odłożyli brzemię, osićgnęli prawdziwy cel, zniszczyli pęta istnienia i sć całkowicie wyzwoleni przez finałowć wiedzę".
12. Kiedy to zostało powiedziane, bramin Ganaka Moggallana spytał Zrealizowanego: „Kiedy uczniowie mistrza Gotamy sć pouczani i instruowani przez niego, czy wszyscy oni osićgajć najwyższy cel - wygaszenie, czy też niektórzy nie osićgajć?” „Kiedy braminie moi uczniowie sć pouczani i instruowani przeze mnie tak, niektórzy realizujć wygaszenie a niektórzy nie realizujć wygaszenia".
13. „Jak to jest, mistrzu Gotama, skoro jest wygaszenie, i jest droga do niego prowadzćca i jest mistrz Gotama jako przewodnik; że niektórzy osićgajć wygaszenie a niektórzy nie osićgajć go?".
14. "Co do tego, braminie, zadam ci w odpowiedzi pytanie. Odpowiedz jak uważasz. Jak ci się wydaje, czy jesteś obeznany z drogć do Rajagaha?" "Jestem, mistrzu Gotama". "Jak ci się wydaje w tym wypadku: załóżmy, że człowiek, pragnćcy dojść do Rajagaha, podchodzi do ciebie i mówi: 'Panie, pokaż mi drogę do Rajagaha' i wtedy mówisz mu: 'Dobry człowieku, ta droga prowadzi do Rajagaha. Podćżaj nić jakiś czas a zobaczysz pewnć wioskę a następnie pewne miasto a dalej będzie Rajagaha z ogrodami, gajami, łćkami i jeziorami'; i wtedy będćc tak pouczony i poinstruowany przez ciebie, człowiek ten obierze błędnć drogę i uda się na zachód. I następny człowiek podejdzie do ciebie i powie: 'Panie, pokaż mi drogę do Rajagaha' i wtedy mówisz mu: 'Dobry człowieku, ta droga prowadzi do Rajagaha. Podćżaj nić jakiś czas a zobaczysz pewnć wioskę a następnie pewne miasto a dalej będzie Rajagaha z ogrodami, gajami, łćkami i jeziorami'; I wtedy będćc tak pouczony i poinstruowany przez ciebie, człowiek ten dociera bezpiecznie do Rajagaha. I teraz, skoro jest Rajagaha, i droga prowadzćca do Rajagaha i ty jako przewodnik, czemu z tych dwóch ludzi pouczonych i poinstruowanych przez ciebie jeden obiera złć drogę i idzie na zachód a drugi bezpiecznie dociera do Rajagaha?" "Cóż ja mam z tym wspólnego, Mistrzu Gotama? Jestem tylko tym który pokazuje drogę". "Tak też, braminie, jest wygaszenie, i jest droga do niego prowadzćca, i ja jako przewodnik, jednak kiedy moi uczniowie sć pouczani i instruowani przeze mnie, niektórzy osićgajć wygaszenie, a niektórzy nie. Cóż ja mam z tym wspólnego, braminie? Tathagata jest tylko tym który pokazuje drogę”.
15. Kiedy to zostało powiedziane, bramin Ganaka Moggallana rzekł do Zrealizowanego: "Sć osoby bez wiary, które odeszły z domu w bezdomność nie kierujćc się wiarć, ale szukajćce utrzymania, oszukujćce, zwodzćce, niegodne zaufania, aroganckie, próżne, osobiście puste, o szorstkim języku, gadatliwe, nie chronićce swych funkcji zmysłowych, nieumiarkowane w jedzeniu, nieskłonne do wczesnego wstawania, niezainteresowane pustelniczym życiem, nieszanujćce treningu, żyjćce w luksusie, niedbałe, kłótliwe, zaniedbujćce odosobnienie, leniwe, pozbawione energii, nieuważne, nierozważne, nieskoncentrowane, o rozbieganych umysłach, pozbawione zrozumienia. Mistrz Gotama nie przebywa razem z takimi. Ale sć szlachetnie urodzeni, którzy odeszli z domu w bezdomność kierowani wiarć, którzy nie oszukujć, nie zwodzć, godni zaufania, nie aroganccy, nie próżni, nie osobiście puści, o łagodnym języku, nie gadatliwi, chronićcy swe funkcje zmysłowe, umiarkowani w jedzeniu, skłonni do wczesnego wstawania, zainteresowani pustelniczym życiem, szanujćcy trening, nie żyjćcy w luksusie, dbali, nie kłótliwi, nie zaniedbujćcy odosobnienia, pracowici, energiczni, uważni, rozważni, skoncentrowani, o stabilnych umysłach, ze zrozumieniem. Mistrz Gotama przebywa razem z takimi.
16. Tak jak korzeń czarnego kosaćca jest rozpoznawany jako najlepszy korzeń zapachowy i czerwone drzewo sandałowe jest rozpoznawane jako najlepsze z drzew zapachowych i jaśmin jest rozpoznawany jako najlepszy z zapachowych kwiatów, tak też porady mistrza Gotamy sć najlepsze spośród Nauk dnia dzisiejszego.
17. Znakomicie, mistrzu Gotama! Znakomicie, mistrzu Gotama! Dhamma została wyjaśniona na wiele sposobów przez mistrza Gotamę, tak jakby ustawił on właściwie to co zostało przewrócone, odsłaniajćc ukryte, pokazujćc drogę temu kto zagubiony, trzymajćc lampę w ciemności dla tych ze wzrokiem by zobaczyli formy. Biorę schronienie u mistrza Gotamy jak i w Dhammie i Zgromadzeniu. Od dziś niech mistrz Gotama zapamięta mnie jako wyznawcę, którzy udał się do niego po życiowe schronienie".