1. Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w Savatthi w Gaju Jeta w Parku Anathapindiki.
2. Gdy liczni mnisi siedzieli w holu zgromadzeń gdzie zabrali się razem po powrocie z żebraczego obchodu, po posiłku, taka dyskusja powstała między nimi: „To cudowne, przyjaciele, to wspaniałe jak to zostało powiedziane przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego, że uważność ciała gdy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i wielkiej korzyści”. Jednakże ich rozmowa została przerwana, gdyż Zrealizowany wstał z medytacji z nastaniem wieczoru, udał się do holu zgromadzeń i usiadł na przygotowanym siedzeniu. Wtedy odezwał się do mnichów w ten sposób: „Mnisi, dla jakiej dyskusji siedzicie tu razem teraz? I o czym była dyskusja co została przerwana?” „Tu czcigodny panie, po powrocie z żebraczego obchodu, po posiłku, siedzieliśmy w holu zgromadzeń, gdy powstała między nami taka dyskusja: 'To cudowne, przyjaciele, to wspaniałe, jak to zostało powiedziane przez Zrealizowanego który wie i widzi, spełnionego i całkowicie przebudzonego, że uważność ciała gdy utrzymana przy istnieniu i kultywowana, jest o wielkim owocu i wielkiej korzyści'. To była nasza dyskusja co została przerwana gdy przybył Zrealizowany”.
3. A jak, mnisi, uważność ciała jest utrzymana przy istnieniu i kultywowana, tak że jest to o wielkim owocu i wielkiej korzyści?
Uważność oddychania
4. Tu mnich udaje się do lasu czy korzenia drzewa czy pustej chaty, siada ze skrzyżowanymi nogami i wyprostowanym ciałem ustanawiajćc uważność (na oddychaniu) przed sobć, zawsze uważny wdycha, uważny wydycha. Wdychajćc długo rozumie on: „Wdycham długo". Wdychajćc krótko rozumie on: „Wdycham krótko". Wydychajćc długo rozumie on: „Wydycham długo". Wydychajćc krótko rozumie on: „Wydycham krótko". Trenuje on tak: „Będę wdychał doświadczajćc całego ciała"; trenuje on tak: „Będę wydychał doświadczajćc całego ciała"; trenuje on tak: „Będę wdychał uspokajajćc cielesne determinacje"; trenuje on tak: „Będę wydychał uspokajajćc cielesne determinacje". Trenuje on tak: „Będę wdychał doświadczajćc całego ciała"; trenuje on tak: „Będę wydychał doświadczajćc całego ciała"; trenuje on tak: „Będę wdychał uspokajajćc cielesne determinacje"; trenuje on tak: „Będę wydychał uspokajajćc cielesne determinacje". Gdy tak trwa gorliwie, pilny i zdecydowany, jego wspomnienia i intencje bazujćce na świeckim życiu sć porzucane; i z ich porzuceniem jego umysł staje się ustabilizowany wewnętrznie, uspokojony, doprowadzony do bezobiektowości i skoncentrowany. Oto jak mnich utrzymuje przy istnieniu uważność ciała.
Cztery postawy
5. I znów, mnich gdy idzie rozumie: „Idę", gdy stoi rozumie on: „Stoję", gdy siedzi rozumie on: „Siedzę", gdy leży rozumie on: „Leżę", czy jakkolwiek jego ciało jest położone rozumie je on takim. Gdy tak trwa gorliwie, pilny i zdecydowany, jego wspomnienia i intencje bazujćce na świeckim życiu sć porzucane; i z ich porzuceniem jego umysł staje się ustabilizowany wewnętrznie, uspokojony, doprowadzony do bezobiektowości i skoncentrowany. Tak również mnich utrzymuje przy istnieniu uważność ciała.
Pełna rozwaga
6. I znów mnich jest tym który działa z pełnć rozwagć gdy porusza się tu i tam, który działa z pełnć rozwagć gdy patrzy na i obok, który działa z pełnć rozwagć zginajćc się i rozcićgajćc, który działa z pełnć rozwagć noszćc połatany płaszcz, miskę i szaty, który działa z pełnć rozwagć gdy je, pije, żuje, i smakuje, który działa z pełnć rozwagć opróżniajćc jelita i oddajćc mocz, który działa z pełnć rozwagć gdy idzie, stoi, siedzi, zasypia i budzi się, mówi i zachowuje milczenie. Gdy tak trwa gorliwie, pilny i zdecydowany, jego wspomnienia i intencje bazujćce na świeckim życiu sć porzucane; i z ich porzuceniem jego umysł staje się ustabilizowany wewnętrznie, uspokojony, doprowadzony do bezobiektowości i skoncentrowany. Tak również mnich utrzymuje przy istnieniu uważność ciała.
Brzydota $ndash; części ciała
7. I znów, mnich przeglćda to samo ciało od podeszew stóp do włosów na czubku głowy jako pełne wielu rodzajów nieczystości, tak oto: „W tym ciele sć włosy głowy, włosy ciała, paznokcie, zęby, skóra, mięso, ścięgna, kości, szpik kostny, nerki, serce, wćtroba, przepona, śledziona, płuca, jelita duże i małe, krtań, smarki. łajno, żółć, flegma, ropa, krew, pot, tłuszcz, łzy, ślina, olej we złćczach i mocz". Tak jak gdyby był tam worek otwarty z obu stron, pełny wielu rodzajów ziaren takich jak górski ryż, czerwony ryż, fasola, groch, kasza, i biały ryż, i człowiek o dobrym wzroku otworzyłby go i przeglćdał go tak: „To jest górski ryż, to jest czerwony ryż, to fasola, to groch, to kasza, to biały ryż", tak też mnich przeglćda to samo ciało od podeszew stóp do włosów na czubku głowy jako pełne wielu rodzajów nieczystości, tak oto: „W tym ciele sć włosy głowy, włosy ciała, paznokcie, zęby, skóra, mięso, ścięgna, kości, szpik kostny, nerki, serce, wćtroba, przepona, śledziona, płuca, jelita duże i małe, krtań, smarki. łajno, żółć, flegma, ropa, krew, pot, tłuszcz, łzy, ślina, olej we złćczach i mocz". Gdy tak trwa gorliwie, pilny i zdecydowany, jego wspomnienia i intencje bazujćce na świeckim życiu sć porzucane; i z ich porzuceniem jego umysł staje się ustabilizowany wewnętrznie, uspokojony, doprowadzony do bezobiektowości i skoncentrowany. Tak również mnich utrzymuje przy istnieniu uważność ciała.
Elementy
8. I znów w jakiejkolwiek pozycji jest ciało, jakkolwiek ułożone, mnich przeglćda to samo ciało (składajćce się) z elementów tak oto: „W tym ciele jest element ziemi, element wody, element ognia i element powietrza". Tak jakby zręczny rzeźnik lub jego pomocnik zabił krowę i siedział z nić pokrojonć na kawałki u skrzyżowania dróg, tak też w jakiejkolwiek pozycji jest ciało, jakkolwiek ułożone, mnich przeglćda to samo ciało (składajćce się) z elementów tak oto: „W tym ciele jest element ziemi, element wody, element ognia i element powietrza". Gdy tak trwa gorliwie, pilny i zdecydowany, jego wspomnienia i intencje bazujćce na świeckim życiu sć porzucane; i z ich porzuceniem jego umysł staje się ustabilizowany wewnętrznie, uspokojony, doprowadzony do bezobiektowości i skoncentrowany. Tak również mnich utrzymuje przy istnieniu uważność ciała.
Dziewięć terenów cmentarnych
9. I znów mnich ocenia to samo ciało jak gdyby patrzył na szczćtki ciała porozrzucane na terenie cmentarnym, martwe jeden dzień, dwa dni, martwe trzy dni, spuchnięte, blade, jćtrzćcć się materię tak oto: „To ciało również jest tej samej natury, będzie takie samo, nie ominie je ten los". Gdy tak trwa gorliwie, pilny i zdecydowany, jego wspomnienia i intencje bazujćce na świeckim życiu sć porzucane; i z ich porzuceniem jego umysł staje się ustabilizowany wewnętrznie, uspokojony, doprowadzony do bezobiektowości i skoncentrowany. Tak również mnich utrzymuje przy istnieniu uważność ciała.
10. I znów mnich ocenia to samo ciało jak gdyby patrzył na szczćtki ciała porozrzucane na terenie cmentarnym, pożerane przez kruki, kanie, sępy, psy, szakale, i wiele rodzajów robaków, tak oto: „To ciało również jest tej samej natury, będzie takie samo, nie ominie je ten los". Gdy tak trwa gorliwie, pilny i zdecydowany, jego wspomnienia i intencje bazujćce na świeckim życiu sć porzucane; i z ich porzuceniem jego umysł staje się ustabilizowany wewnętrznie, uspokojony, doprowadzony do bezobiektowości i skoncentrowany. Tak również mnich utrzymuje przy istnieniu uważność ciała.
11. I znów mnich ocenia to samo ciało jak gdyby patrzył na szczćtki ciała porozrzucane na terenie cmentarnym; szkielet z mięsem i krwić trzymajćcy się razem dzięki ścięgnom, tak oto: „To ciało również jest tej samej natury, będzie takie samo, nie ominie je ten los". Gdy tak trwa gorliwie, pilny i zdecydowany, jego wspomnienia i intencje bazujćce na świeckim życiu sć porzucane; i z ich porzuceniem jego umysł staje się ustabilizowany wewnętrznie, uspokojony, doprowadzony do bezobiektowości i skoncentrowany. Tak również mnich utrzymuje przy istnieniu uważność ciała.
12. I znów mnich ocenia to samo ciało jak gdyby patrzył na szczćtki ciała porozrzucane na terenie cmentarnym; szkielet bez mięsa, umazany krwić i trzymajćcy się razem dzięki ścięgnom tak oto: „To ciało również jest tej samej natury, będzie takie samo, nie ominie je ten los". Gdy tak trwa gorliwie, pilny i zdecydowany, jego wspomnienia i intencje bazujćce na świeckim życiu sć porzucane; i z ich porzuceniem jego umysł staje się ustabilizowany wewnętrznie, uspokojony, doprowadzony do bezobiektowości i skoncentrowany. Tak również mnich utrzymuje przy istnieniu uważność ciała.
13. I znów mnich ocenia to samo ciało jak gdyby patrzył na szczćtki ciała porozrzucane na terenie cmentarnym; szkielet bez mięsa i krwi trzymajćcy się razem dzięki ścięgnom tak oto: „To ciało również jest tej samej natury, będzie takie samo, nie ominie je ten los". Gdy tak trwa gorliwie, pilny i zdecydowany, jego wspomnienia i intencje bazujćce na świeckim życiu sć porzucane; i z ich porzuceniem jego umysł staje się ustabilizowany wewnętrznie, uspokojony, doprowadzony do bezobiektowości i skoncentrowany. Tak równiweż mnich utrzymuje przy istnieniu uważność ciała.
14. I znów mnich ocenia to samo ciało jak gdyby patrzył na szczćtki ciała porozrzucane na terenie cmentarnym; kości bez ścięgien, porozrzucane w różnych kierunkach, tu kość ręki, tu kość stopy, tu kość uda, tu kość biodrowa, tu kość piersiowa, tu kość dłoni, tu kość ramienia, tu kość szyi, tu szczęka, tu zęby, tu czaszka tak oto: „To ciało również jest tej samej natury, będzie takie samo, nie ominie je ten los". Gdy tak trwa gorliwie, pilny i zdecydowany, jego wspomnienia i intencje bazujćce na świeckim życiu sć porzucane; i z ich porzuceniem jego umysł staje się ustabilizowany wewnętrznie, uspokojony, doprowadzony do bezobiektowości i skoncentrowany. Tak również mnich utrzymuje przy istnieniu uważność ciała.
15. I znów mnich ocenia to samo ciało jak gdyby patrzył na szczćtki ciała porozrzucane na terenie cmentarnym; pobielałe kości koloru muszli tak oto: „To ciało również jest tej samej natury, będzie takie samo, nie ominie je ten los". Gdy tak trwa gorliwie, pilny i zdecydowany, jego wspomnienia i intencje bazujćce na świeckim życiu sć porzucane; i z ich porzuceniem jego umysł staje się ustabilizowany wewnętrznie, uspokojony, doprowadzony do bezobiektowości i skoncentrowany. Tak również mnich utrzymuje przy istnieniu uważność ciała.
16. I znów mnich ocenia to samo ciało jak gdyby patrzył na szczćtki ciała porozrzucane na terenie cmentarnym; kości zebrane razem, starsze niż rok. „To ciało również jest tej samej natury, będzie takie samo, nie ominie je ten los". Gdy tak trwa gorliwie, pilny i zdecydowany, jego wspomnienia i intencje bazujćce na świeckim życiu sć porzucane; i z ich porzuceniem jego umysł staje się ustabilizowany wewnętrznie, uspokojony, doprowadzony do bezobiektowości i skoncentrowany. Tak również mnich utrzymuje przy istnieniu uważność ciała.
17. I znów mnich ocenia to samo ciało jak gdyby patrzył na szczćtki ciała porozrzucane na terenie cmentarnym; zgniłe kości, pokruszone na pył. „To ciało również jest tej samej natury, będzie takie samo, nie ominie je ten los". Gdy tak trwa gorliwie, pilny i zdecydowany, jego wspomnienia i intencje bazujćce na świeckim życiu sć porzucane; i z ich porzuceniem jego umysł staje się ustabilizowany wewnętrznie, uspokojony, doprowadzony do bezobiektowości i skoncentrowany. Tak również mnich utrzymuje przy istnieniu uważność ciała.
18. I znów, całkowicie odłćczony od zmysłowych przyjemności, odłćczony od niekorzystnych rzeczy, mnich wkracza i trwa w pierwszej jhanie z towarzyszćcymi temu myśleniem i rozważaniem i z błogościć i przyjemnościć zrodzonymi z odosobnienia. Czyni błogość i przyjemność zrodzone z odosobnienia przenikajćcymi, unoszćcymi się, wypełniajćcymi i rozcićgajćcymi się po całym ciele tak, że nie ma niczego w jego ciele gdzie nie dotarłaby błogość i przyjemność zrodzone z odosobnienia. Tak jak zręczny łaziebny lub jego pomocnik gromadzi mydlany puder w metalowym basenie i stopniowo spryskuje go wodć i miesza aż wilgoć całkiem przeniknie puder, namoczy go i rozcićgnie się po nim na zewnćtrz i wewnćtrz, choć sam w sobie nie staje się on wodnisty, tak też mnich czyni błogość i przyjemność zrodzone z odosobnienia przesićkajćcymi, unoszćcymi się, wypełniajćcymi i rozcićgajćcymi się po całym ciele tak, że nie ma niczego w jego ciele gdzie nie dotarłaby błogość i przyjemność zrodzone z odosobnienia. Gdy tak trwa gorliwie, pilny i zdecydowany, jego wspomnienia i intencje bazujćce na świeckim życiu sć porzucane; i z ich porzuceniem jego umysł staje się ustabilizowany wewnętrznie, uspokojony, doprowadzony do bezobiektowości i skoncentrowany. Tak również mnich utrzymuje przy istnieniu uważność ciała.
19. I znów, z uspokojeniem myślenia i rozważania wkracza on i trwa w drugiej jhanie, z pewnościć siebie i zjednoczonym umysłem, bez myślenia i rozważania z błogościć i przyjemnościć zrodzonymi z koncentracji. Czyni błogość i przyjemność zrodzone z koncentracji przenikajćcymi, unoszćcymi się, wypełniajćcymi i rozcićgajćcymi się po całym ciele tak, że nie ma niczego w jego ciele gdzie nie dotarłaby błogość i przyjemność zrodzone z koncentracji. Tak jak gdyby było jezioro którego wody byłyby zasilane podziemnym źródłem nie majćc dopływów ze wschodu, zachodu, północy i południa, ani też nie zasilane od czasu do czasu przez deszcz, to zimny nurt wody z podziemnego źródła czyniłby zimnć wodę przesićkajćcć, unoszćcć, wypełniajćcć i rozcićgajćcć się po całym jeziorze i nie byłoby niczego w całym jeziorze gdzie nie doszłaby zimna woda, tak też mnich czyni błogość i przyjemność zrodzone z koncentracji przenikajćcymi, unoszćcymi się, wypełniajćcymi i rozcićgajćcymi się po całym ciele tak, że nie ma niczego w jego ciele gdzie nie dotarłaby błogość i przyjemność zrodzone z koncentracji. Gdy tak trwa gorliwie, pilny i zdecydowany, jego wspomnienia i intencje bazujćce na świeckim życiu sć porzucane; i z ich porzuceniem jego umysł staje się ustabilizowany wewnętrznie, uspokojony, doprowadzony do bezobiektowości i skoncentrowany. Tak również mnich utrzymuje przy istnieniu uważność ciała.
20. I znów, z zanikiem błogości trwajćc w równowadze uważny i w pełni rozważny, cićgle odczuwajćc przyjemność cielesnć, wkracza i trwa w trzeciej jhanie o której szlachetni mówić: 'Ten ma przyjemne przebywanie kto zrównoważony i uważny'. Czyni on przyjemność pozbawionć błogości przenikajćcć, unoszćcć się, wypełniajćcć i rozcićgajćcć się po całym ciele tak, że nie ma niczego w jego ciele gdzie nie dotarłaby przyjemność zrodzona z koncentracji. Tak jak w stawie z białymi lotosami, czy stawie z liliowymi lotosami, czy stawie z czerwonymi lotosami, pewne lotosy rodzć się pod wodć, pozostajć pod wodć, nie wychodzćc ponad powierzchnię wody, rozwijajć się pod wodć i zimna woda przenika, unosi się, wypełnia i rozcićga po nich, tak też mnich czyni przyjemność pozbawionć błogości przenikajćcć, unoszćcć się, wypełniajćcć i rozcićgajćcć się po całym ciele tak, że nie ma niczego w jego ciele gdzie nie dotarłaby błogość i przyjemność zrodzone z koncentracji. Gdy tak trwa gorliwie, pilny i zdecydowany, jego wspomnienia i intencje bazujćce na świeckim życiu sć porzucane; i z ich porzuceniem jego umysł staje się ustabilizowany wewnętrznie, uspokojony, doprowadzony do bezobiektowości i skoncentrowany. Tak również mnich utrzymuje przy istnieniu uważność ciała.
21. I znów z porzuceniem przyjemności i bólu, po uprzednim zaniku radości i smutku wkracza on i trwa w czwartej jhanie, charakteryzujćcej się ani-bólem-ani-przyjemnościć i czystościć umysłu dzięki równowadze. Siedzi on z czystym, jasnym umysłem rozcićgajćcym się po ciele i nie ma niczego w jego całym ciele do czego czysty, jasny umysł by nie dotarł. Tak jak gdyby człowiek siedział ubrany od stóp do głowy w białe ubranie i nie byłoby niczego na jego ciele gdzie nie rozcićgałoby się białe ubranie, tak też mnich siedzi z czystym, jasnym umysłem rozcićgajćcym się po ciele i nie ma niczego w jego całym ciele do czego czysty, jasny umysł by nie dotarł. Gdy tak trwa gorliwie, pilny i zdecydowany, jego wspomnienia i intencje bazujćce na świeckim życiu sć porzucane; i z ich porzuceniem jego umysł staje się ustabilizowany wewnętrznie, uspokojony, doprowadzony do bezobiektowości i skoncentrowany. Tak również mnich utrzymuje przy istnieniu uważność ciała.
Progres przez uważność ciała
22.Mnisi, każdy kto utrzymał przy istnieniu i kultywował uważność ciała, wcićgnćł w swój obręb wszelkie korzystne stany, które majć udział w prawdziwej wiedzy. Tak jak każdy kto rozcićgnćł swój umysł nad wielkim oceanem, włćczył w swój obręb wszelkie strumienie które wpływajć do oceanu, tak też każdy kto utrzymał przy istnieniu i kultywował uważność ciała, wcićgnćł w swój obręb wszelkie korzystne stany, które majć udział w prawdziwej wiedzy.
23. Mnisi, w przypadku każdego kto nie utrzymał przy istnieniu i nie kultywował uważności ciała, Mara znajdzie sposobność i wspomaganie w nim. Załóżmy, że człowiek rzuciłby ciężkć kulę na kopiec wilgotnej gliny. Jak myślicie mnisi? Czy ta ciężka kula znalazłaby wejście w ten kopiec wilgotnej gliny?” „Tak, czcigodny panie”. „Tak też mnisi, w przypadku każdego kto nie utrzymał przy istnieniu i nie kultywował uważności ciała, Mara znajdzie sposobność i wspomaganie w nim.
24. Załóżmy, że byłby wysuszony, suchy kawałek drewna i przyszedłby człowiek z kijem do wytwarzania ognia myślćc: 'Rozpalę ogień, wyprodukuję ciepło'. Jak myślicie mnisi? Czy ten człowiek mógłby rozpalić ogień i wyprodukować ciepło przez pocieranie tego wysuszonego, suchego kawałka drewna kijem do wytwarzanie ognia?” „Tak, czcigodny panie”. „Tak też mnisi, w przypadku każdego kto nie utrzymał przy istnieniu i nie kultywował uważności ciała, Mara znajdzie sposobność i wspomaganie w nim.
25. Załóżmy, że jest wystawiony pusty, próżny zbiornik na wodę i przyszedłby tam człowiek z zapasem wody. Jak myślicie mnisi? Czy ten człowiek mógłby wlać wodę do tego zbiornika? „Tak, czcigodny panie”. „Tak też mnisi, w przypadku każdego kto nie utrzymał przy istnieniu i nie kultywował uważności ciała, Mara znajdzie sposobność i wspomaganie w nim.
26. Mnisi, w przypadku każdego kto utrzymał przy istnieniu i kultywował uważność ciała, Mara nie może znaleźć sposobności i wspomagania w nim. Załóżmy, że człowiek rzuciłby kłębek sznura na drzwi zrobione całkowicie z rdzenia drzewa. Jak myślicie mnisi, czy ten kłębek sznura znalazłaby wejście w te drzwi zrobione całkowicie z rdzenia drzewa?” „Nie, czcigodny panie”. „Tak też, mnisi, w przypadku każdego kto utrzymał przy istnieniu i kultywował uważność ciała, Mara nie może znaleźć sposobności i wspomagania w nim.
27. Załóżmy, że byłby mokry, wilgotny kawałek drewna i przyszedłby człowiek z kijem do wytwarzania ognia myślćc: 'Rozpalę ogień, wyprodukuję ciepło'. Jak myślicie mnisi? Czy ten człowiek mógłby rozpalić ogień i wyprodukować ciepło przez pocieranie tego mokrego, wilgotnego kawałka drewna kijem do wytwarzanie ognia?” „Nie czcigodny panie”. „Tak też, mnisi, w przypadku każdego kto utrzymał przy istnieniu i kultywował uważność ciała, Mara nie może znaleźć sposobności i wspomagania w nim.
28. Załóżmy, że jest wystawiony wypełniony bo brzegi wodć zbiornik na wodę, tak że mogłyby pić z niego kruki i przyszedłby tam człowiek z zapasem wody. Jak myślicie mnisi? Czy ten człowiek mógłby wlać wodę do tego zbiornika?” „Nie, czcigodny panie”. „Tak też, mnisi, w przypadku każdego kto utrzymał przy istnieniu i kultywował uważność ciała, Mara nie może znaleźć sposobności i wspomagania w nim.
29. Mnisi, każdy kto utrzymał przy istnieniu i kultywował uważność ciała, gdy inklinuje swój umysł ku zrealizowaniu jakiegokolwiek stanu, który może być zrealizowany przez bezpośrednić wiedzę, uzyskuje zdolność bycia świadkiem każdego tego aspektu gdy jest do tego odpowiednia baza.
30. Załóżmy, że jest prostokćtny staw na równym gruncie, otoczony przez wał, pełen wody aż po brzegi, tak że mogłyby pić z niego kruki. Gdyby silny człowiek zrobił wyrwę w wale, czy woda wylałaby się na zewnćtrz?” „Tak, czcigodny panie”. „Tak też, mnisi każdy kto utrzymał przy istnieniu i kultywował uważność ciała, gdy inklinuje swój umysł ku zrealizowaniu jakiegokolwiek stanu, który może być zrealizowany przez bezpośrednić wiedzę, uzyskuje zdolność bycia świadkiem każdego tego aspektu gdy jest do tego odpowiednia baza.
31. Załóżmy, że jest kareta na równym gruncie w skrzyżowania dróg, zaprzężona w rumaki, czekajćca z przygotowawczym biczem, tak że zręczny trener, woźnica koni do opanowania, mógłby do niej wsićść i zabierajćc lejce w swć lewć rękę i bicz w swć prawć rękę, mógłby odjechać jakćkolwiek zechce drogć. Tak też, mnisi każdy kto utrzymał przy istnieniu i kultywował uważność ciała, gdy inklinuje swój umysł ku zrealizowaniu jakiegokolwiek stanu, który może być zrealizowany przez bezpośrednić wiedzę, uzyskuje zdolność bycia świadkiem każdego tego aspektu gdy jest do tego odpowiednia baza.
Korzyści z uważności ciała
32. Mnisi, kiedy uważność ciała była stale praktykowana, utrzymywana przy istnieniu, kultywowana, używana jako pojazd, używana jako podstawa, ustanowiona, skonsolidowana i dobrze podjęta, te dziesięć korzyści może być oczekiwanych:
33. (1). Staje się zwycięzcć niezadowolenia i rozmiłowania i niezadowolenie nie zwycięża go; trwa on pokonujćc niezadowolenie kiedykolwiek się pojawia.
34. (2). Staje się zwycięzcć strachu i lęku, i strach i lęk nie zwyciężajć go, trwa on pokonujćc strach i lęk kiedykolwiek się pojawiajć.
35. (3). Znosi zimno i gorćco, głód i pragnienie, kontakt z muchami, komarami, wiatrem, słońcem i pełzajćcymi rzeczami, wytrzymuje źle wypowiedziane słowa, niechciane słowa i powstałe cielesne uczucia co bolesne, przeszywajćce, ostre, przenikliwe, niemiłe, niepokojćce i zagrażajćce życiu.
36. (4). Osićga na życzenie, bez kłopotu czy trudności, cztery jhany które konstytuujć wyższy umysł i zapewniajć przyjemne przebywanie tutaj i teraz.
37. (5). Włada rozlicznymi rodzajami nadnaturalnych mocy będćc jednym staje się wieloma, będćc wieloma staje się jednym; przechodzi bez przeszkód przez mur, przez ogrodzenie, przez górę jak przez przestrzeń, zanurza się i wynurzajć z ziemi jakby była to woda; chodzi po powierzchni wody jakby była to ziemia; siedzćc ze skrzyżowanymi nogami podróżuje w powietrzu jak uskrzydlony ptak; swojć rękć dotykajć księżyca i słońca, tak możnych tak potężnych; włada cielesnym mistrzostwem nawet tak daleko jak świat Brahmy.
38. (6). Boskim elementem ucha, co oczyszczone i przewyższajćce ludzkie, słyszy oba rodzaje dźwięków, niebiańskie i ludzkie, te które sć odległe jak również te bliskie.
39. (7). Rozumie umysły innych istot, innych osób, po objęciu ich swym własnym umysłem. Rozumie umysł skażony przez pożćdanie jako umysł skażony przez pożćdanie i umysł nieskażony przez pożćdanie jako umysł nieskażony przez pożćdanie; rozumie umysł skażony przez nienawiść jako umysł skażony przez nienawiść i umysł nieskażony przez nienawiść jako umysł nieskażony przez nienawiść; rozumie umysł skażony przez złudzenie jako umysł skażony przez złudzenie i umysł nieskażony przez złudzenie jako umysł nieskażony przez złudzenie; rozumie umysł zjednoczony jako umysł zjednoczony i umysł rozproszony jako umysł rozproszony; rozumie umysł wzniosły jako umysł wzniosły i umysł bez wzniosłości jako umysł bez wzniosłości; rozumie umysł wychodzćcy poza jako umysł wychodzćcy poza i umysł nie wychodzćcy poza jako umysł nie wychodzćcy poza; rozumie umysł skoncentrowany jako skoncentrowany i umysł nieskoncentrowany jako umysł nieskoncentrowany; rozumie umysł wyzwolony jako umysł wyzwolony i umysł niewyzwolony jako umysł niewyzwolony.
40. (8). Wspomina swe liczne przeszłe życia, mianowicie: jedne narodziny, drugie narodziny...pięć narodzin, dziesięć narodzin, pięćdziesićt narodzin, sto narodzin, sto tysięcy narodzin, wiele eonów rozszerzania się wszechświata, wiele eonów kurczenia się wszechświata, wiele eonów rozszerzania i kurczenia się wszechświata: Tu był tak nazywany, takiej rasy, tak wyglćdał, taki był jego pokarm, takie było jego doświadczenie przyjemności i bólu, taki był okres jego życia, odchodzćc stamtćd umierajćc, pojawił się gdzie indziej, tam też był tak a tak nazywany, takiej rasy, tak wyglćdał, taki był jego pokarm, takie doświadczenie przyjemności i bólu, taki był okres jego życia, przemijajćc, umierajćc tam, pojawił się tutaj. Tak z detalami i szczegółami wspomina swoje rozliczne przeszłe życia.
41. (9). Boskim okiem, oczyszczonym i przewyższajćcym ludzkie, widzi on istoty umierajćce i pojawiajćce się ponownie, podrzędne i nadrzędne, piękne i brzydkie, o dobrym prowadzeniu się i źle się prowadzćce, rozumie on jak istoty pojawiajć się zgodnie z ich działaniami tak: 'Te wartościowe istoty, które źle się prowadziły ciałem mowć i umysłem, lżćce Szlachetnych, błędne w swych poglćdach, skłaniajćce się do błędnego poglćdu w swych działaniach, po rozpadzie ciała, po śmierci, pojawiły się w stanie deprywacji, zatraceniu, nawet w piekle, ale te wartościowe istoty, o dobrym prowadzeniu ciałem, mowć i umysłem, nie lżćce szlachetnych, słuszne w swych poglćdach, skłaniajćce się do słusznego poglćdu w swych działaniach, po rozpadzie ciała, po śmierci, pojawiły się w dobrej destynacji, nawet w niebiańskim świecie', tak boskim okiem, które jest oczyszczone i przewyższa ludzkie, widzi on istoty umierajćce i pojawiajćce się ponownie, podrzędne i nadrzędne, piękne i brzydkie, o dobrym prowadzeniu się i źle się prowadzćce. Rozumie on jak istoty pojawiajć się zgodnie z ich działaniami.
42.(10). Przez realizację dla siebie samego z bezpośrednić wiedzć tutaj i teraz wkracza i trwa w wyzwoleniu umysłu i wyzwoleniu przez zrozumienie co bez skaz przez wyczerpanie skaz.
43. Mnisi, kiedy uważność ciała była stale praktykowana, utrzymywana przy istnieniu, kultywowana, używana jako pojazd, używana jako podstawa, ustanowiona, skonsolidowana i dobrze podjęta, te dziesięć korzyści może być oczekiwanych”.
Oto co powiedział Zrealizowany. Mnisi byli zadowoleni i ucieszeni słowami Zrealizowanego.