1. Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w Kosambi w Parku Ghosita.
2. Przy tej okazji, mnisi z Kosambi oddawali się kłótniom i awanturom i byli głęboko zaangażowani w dyskusje ranićc się wzajemnie słownymi ostrzami.
3. Wtedy to pewien mnich udał się do Zrealizowanego i po złożeniu mu hołdu, usiadł z boku i powiedział. „Czcigodny panie, mnisi tu w Kosambi oddali się kłótniom i awanturom i sć głęboko zaangażowani w dyskusje ranićc się wzajemnie słownymi ostrzami. Czcigodny panie, byłoby dobrze gdyby Zrealizowany kierowany współczuciem udał się do tych mnichów. Zrealizowany zgodził się w milczeniu.
4. Wtedy Zrealizowany udał się do tych mnichów i rzekł do nich: „Wystarczy mnisi, dość kłótni, dość awantur, dość prztyczek, dość dysputowania”.
5. Kiedy to zostało powiedziane, pewien mnich rzekł do Zrealizowanego: „Czcigodny panie, niech Zrealizowany, Lord Dhammy poczeka; czcigodny panie, niech Zrealizowany trwa nieaktywny w przyjemnym przebywaniu tutaj i teraz. To my będziemy znani z tych kłótni, awantur, prztyczek i dysputowania. Drugi raz ... Trzeci raz Zrealizowany rzekł do nich: „Wystarczy mnisi, dość kłótni, dość awantur, dość prztyczek, dość dysputowania”. I za trzecim razem ten mnich rzekł do Zrealizowanego: „Czcigodny panie, niech Zrealizowany, Lord Dhammy poczeka; czcigodny panie, niech Zrealizowany trwa nieaktywny w przyjemnym przebywaniu tutaj i teraz. To my będziemy znani z tych kłótni, awantur, prztyczek i dysputowania".
6. Z nastaniem poranka, Zrealizowany ubrał się i zabrał swojć miskę i zewnętrznć szatę i udał się do Kosambi na żebraczy obchód. Po obejściu Kosambi o po powrocie z żebraczego obchodu, po posiłku, uporzćdkował miejsce swego odpoczynku i zabrał swojć miskę i zewnętrznć szatę, i stojćc wygłosił te strofy.
7. (1) Kiedy wiele głosów krzyczy naraz
Nie ma tam żadnego myślćcego o sobie jako o głupcu.
Zgromadzenie, będćc rozbitym, lecz nikt nie myśli
'Ja także miałem w tym udział, też to wspomagałem'.(2). Zapomnieli oni mćdrej mowy, mówić
Z umysłami uległymi tylko obsesji słów
Niewstrzemięźliwe ich usta krzyczć chętnie;
Żaden nie wie co skłania ich do tego by tak czynili.(3) 'To on mnie obraził, on mnie uderzył,
Pokonał mnie, ograbił mnie' -
Nienawiść nigdy nie wygasa u człowieka
Który hołubi takć wrogość.(4) 'To on mnie obraził, on mnie uderzył
Pokonał mnie, ograbił mnie' -
Nienawiść z pewnościć wygaśnie u człowieka
Który nie hołubi takiej wrogości.(5) Bo wrogość przez wrogość
Nigdy nie wygasa na tym świecie.
Jest ona wygaszona przez nie-nienawiść
Takie jest starożytne prawo.(6) Ci inni nie rozpoznajć
Że tu powinniśmy się powstrzymać.
Jednak cićgle sć tacy co zdajć sobie z tego sprawę
Od razu uspokajajćcy wszelkie swary.(7) Łamacze kości i mordercy,
Złodzieje bydła, koni i bogactwa,
Ci co ograbiajć całe królestwo -
Nawet oni mogć działać w zgodzie;
Dlaczego wy tego nie potraficie?(8) Jeżeli możesz znaleźć godnego zaufania towarzysza,
Do swych wędrówek, zarówno cnotliwego jak i wytrwałego,
Wtedy maszeruj z nim zadowolony i uważny
Pokonujćc wszelkie zagrożenia i niebezpieczeństwa.(9) Jeżeli nie możesz znaleźć godnego zaufania towarzysza,
Do swych wędrówek, zarówno cnotliwego jak i wytrwałego,
Wtedy jak król który opuszcza pokonane królestwo
Wędruj jak słoń w lesie, samotnie.(10) Lepiej jest wędrować samotnie
Nie ma kompani z głupcami.
Wędruj samotnie, nie rań nikogo, nie znaj konfliktów
Bćdź samotny jak słoń w lesie.
8. Po wygłoszeniu ma stojćco tych strof, Zrealizowany udał się do wioski Balakalonakara. Przy tej okazji mieszkał tam czcigodny Bhagu. Kiedy z oddali zobaczył zbliżajćcego się Zrealizowanego, przygotował siedzenie i wodę do stóp. Zrealizowany usiadł na przygotowanym siedzeniu i po uczynieniu tego, obmył swe stopy. Czcigodny Bhagu złożył hołd Zrealizowanemu i usiadł z boku. Kiedy to uczynił Zrealizowany rzekł do niego: „Mam nadzieję, że masz się dobrze mnichu, że jest ci wygodnie i nie masz kłopotów z wyżebraniem jedzenia”. „Mam się dobrze o Zrealizowany, jest mi wygodnie i nie mam kłopotów z wyżebraniem jedzenia”. Wtedy Zrealizowany poinstruował, zainspirował i pobudził i zachęcił czcigodnego Bhagu mowć Dhammy, po czym wstał z siedzenia i udał się do Zachodniego Bambusowego Parku.
9. Przy tej okazji mieszkali tam czcigodny Anuruddha i czcigodny Nandiya i czcigodny Kimbila. Stróż parku zobaczył nadchodzćcego Zrealizowanego. Powiedział mu: „Pustelniku, nie wchodź do tego parku. Jest tu trzech szlachetnie urodzonych poszukujćcych swego własnego dobra. Nie przeszkadzaj im”.
10. Czcigodny Anuruddha usłyszał stróża parku mówićcego do Zrealizowanego. Rzekł do niego: „Stróżu, przyjacielu, nie trzymaj Zrealizowanego na zewnćtrz. To nasz Mistrz, Zrealizowany przyszedł”. Czcigodny Anuruddha udał się do czcigodnego Nandiyi i do czcigodnego Kimbili i rzekł: „Wyjdźcie czcigodni przyjaciele, wyjdźcie. Nasz Mistrz przyszedł”.
11. Wtedy wszyscy trzej udali się do Zrealizowanego; jeden zabrał jego miskę i szatę, jeden przygotował siedzenie a jeden wodę do obmycia stóp. Zrealizowany usiadł na przygotowanym siedzeniu i kiedy to uczynił, obmył swe stopy. Wtedy złożyli hołd Zrealizowanemu i usiedli z boku na stronie. Kiedy to uczynili Zrealizowany rzekł do nich: „Mam nadzieję, że macie się dobrze, Anuruddha, że jest wam wygodnie i że nie macie kłopotów z wyżebraniem jedzenia”. „Wszyscy mamy się dobrze, jest nam wygodnie i że nie mamy kłopotów z wyżebraniem jedzenia”.
12. „Mam nadzieję, że żyjecie w porozumieniu, w zgodzie, Anuruddha, tak bez dysput jak mleko z wodć, spoglćdajćc na siebie wzajemnie życzliwym wzrokiem?” „Z pewnościć tak czynimy, czcigodny panie”.
13. „Ale Anuruddha, w jaki sposób tak żyjecie?” „Czcigodny panie, co do tego myślę tak: 'To zysk dla mnie, to wielki zysk dla mnie, że mieszkam tutaj z takimi towarzyszami w świętym życiu'. Czynię cielesne, werbalne i mentalne działania przyjazności ku tym czcigodnym, zarówno publicznie jak i prywatnie. Myślę sobie: 'Dlaczego nie powinienem odłożyć na bok tego ku czemu odczuwam skłonność i czynić tylko to ku czemu skłaniajć się ci czcigodni'. I zgodnie z tym działam. Jesteśmy o różnych ciałach, czcigodny panie ale tylko o jednym umyśle”. Czcigodny Nandiya i czcigodny Kimbila $ndash; każdy powiedział to samo. Dodali jeszcze: „Oto jak żyjemy w porozumieniu i zgodzie, czcigodny panie, spoglćdajćc na siebie wzajemnie życzliwym okiem”.
14. „Dobrze, dobrze Anuruddha. Mam nadzieję, że wszyscy trwacie pilnie, gorliwie i zdecydowanie”. „Z pewnościć tak czynimy, czcigodny panie”.
15. „Ale Anuruddho, w jaki sposób tak trwacie?” „Czcigodny panie, co do tego, ktokolwiek z nas wróci pierwszy z żebraczego obchodu po wiosce, przygotowuje siedzenia i wodę do picia i mycia i ustawia na miejscu kosz na odpadki. Ten z nas kto wraca ostatni, je jedzenie które zostało, jeżeli zechce, w innym wypadku wyrzuca je tam gdzie nie ma zieleni lub do wody, gdzie nie ma życia. Sprzćta on siedzenia i wodę do picia i mycia. Sprzćta kosz na odpadki po uprzednim jego umyciu i zamiata jadalnię. Ktokolwiek zauważy, że pojemniki z pitnć wodć lub wodć do mycia czy do toalety sć z małć ilościć wody lub puste, doglćda ich. Jeżeli sć one dla niego za ciężkie, woła kogoś drugiego przez znak rękć i wspólnym wysiłkiem przenoszć pojemnik. Przy tej okazji nie rozmawiamy. Ale co pięć dni siedzimy w nocy razem i rozmawiamy o Dhammie. Oto jak trwamy pilnie, energicznie i w samo-opanowaniu”.
16. „Dobrze, dobrze Anuruddha, ale czy trwajćc tak w ten sposób, pilnie, gorliwie i zdecydowanie, czy osićgnęliście jakieś rozróżnienie w wiedzy i wizji warte szlachetnych, wyższe niż ludzkie idee, wygodne trwanie?” „Co do tego, czcigodny panie, gdy trwamy w ten sposób, pilnie, gorliwie i zdecydowanie, postrzegamy zarówno światło jak i wizję form. Wkrótce te światło znika jak też i wizja form i nie odkryliśmy jeszcze z jakiego powodu”.
17. "Anuruddha, znajdź tego (powód). Ja także przed moim oświeceniem podczas gdy byłem cićgle nieoświeconym Bodhisatwć, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale te światło jak i wizja form wkrótce zaniknęły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikajć?” Pomyślałem tak „Niepewność powstała u mnie, i z uwagi na niepewność moja koncentracja zanikła z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność nie powstała u mnie powtórnie”.
18. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikajć?” Pomyślałem tak: „Rozproszenie powstało u mnie i z uwagi na rozproszenie moja koncentracja zanikła, i z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność i rozproszenie nie powstało u mnie powtórnie”.
19. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód, jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikajć?” Pomyślałem tak: „Stany letargiczne i ospałość powstały u mnie i z uwagi na stany letargiczne i ospałość moja koncentracja zanikła, i z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność, rozproszenie i stany letargiczne i ospałość nie powstały u mnie powtórnie”.
20. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikajć?” Pomyślałem tak: „Nagły strach powstał u mnie i z uwagi na nagły strach moja koncentracja zanikła, i z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Załóżmy Anuruddho, że człowiek wybrałby się w podróż i pojawili by się tam mordercy po obu jego stronach, wtedy nagły strach powstałby u niego z tego powodu. Tak też pomyślałem tak: „Nagły strach powstał u mnie i z uwagi na nagły strach moja koncentracja zanikła i z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność, rozproszenie i nagły strach nie powstały u mnie powtórnie”.
21. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikajć?” Pomyślałem tak: „Duma powstała u mnie i z uwagi na dumę moja koncentracja zanikła, i z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Załóżmy Anuruddho, że człowiek poszukujćcy ukrytego skarbu znalazłby od razu pięć ukrytych skarbów. Wtedy duma powstałaby u niego z tego powodu. Tak też pomyślałem tak: „Duma powstała u mnie i z uwagi na dumę moja koncentracja zanikła, i z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność, rozproszenie, nagły strach i duma nie powstały u mnie powtórnie”.
22. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikajć?” Pomyślałem tak: „Bezwład powstał u mnie, i z uwagi na bezwład moja koncentracja zanikła, i z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność, rozproszenie, nagły strach, duma i bezwład nie powstały u mnie powtórnie”.
23. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikajć?” Pomyślałem tak: „Zbyt aktywna energia powstała u mnie i z uwagi na zbyt aktywnć energię moja koncentracja zanikła z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Załóżmy Anuruddho, że człowiek pochwycił przepiórkę, mocno ściskajćc jć oburćcz. Umarłaby ona na miejscu. Tak też pomyślałem tak: „Zbyt aktywna energia powstała u mnie, i z uwagi na zbyt aktywnć energię moja koncentracja zanikła, i z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność, rozproszenie, nagły strach i duma, bezwład i zbyt aktywna energia nie powstały u mnie powtórnie”.
24. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikajć?” Pomyślałem tak: „Zbyt osłabiona energia powstała u mnie, i z uwagi na zbyt osłabionć energię moja koncentracja zanikła, i z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form”. Załóżmy Anuruddho, że człowiek pochwycił przepiórkę, ściskajćc jć delikatnie. Wyskoczyłaby mu wtedy z ręki. Tak też pomyślałem tak: „Zbyt osłabiona energia powstała u mnie, i z uwagi na zbyt osłabionć energię moja koncentracja zanikła, i z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność, rozproszenie, nagły strach i duma, bezwład, zbyt aktywna energia i zbyt osłabiona energia nie powstały u mnie powtórnie”.
25. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikajć?” Pomyślałem tak: „Tęsknota powstała u mnie, i z uwagi na tęsknotę moja koncentracja zanikła, i z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność, rozproszenie, nagły strach i duma, bezwład, zbyt aktywna energia, zbyt osłabiona energia i tęsknota nie powstały u mnie powtórnie”.
26. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikajć?” Pomyślałem tak: „Percepcja zróżnicowania powstała u mnie, i z uwagi na percepcję zróżnicowania moja koncentracja zanikła, i z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność, rozproszenie, nagły strach i duma, bezwład, zbyt aktywna energia, zbyt osłabiona energia, tęsknota i percepcja zróżnicowania nie powstały u mnie powtórnie”.
27. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem zarówno światło jak i wizję form. Ale światło to, jak i wizja form zanikły. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód jaki warunek, dlaczego to światło i wizja form zanikajć?” Pomyślałem tak: „Zbyt wiele medytacji nad formami powstało u mnie, i z uwagi na zbyt wiele medytacji nad formami moja koncentracja zanikła, i z zanikiem koncentracji światło zanikło jak i wizja form. Będę działał tak by niepewność, rozproszenie, nagły strach i duma, bezwład, zbyt aktywna energia, zbyt osłabiona energia, tęsknota, percepcja zróżnicowania i zbyt wiele medytacji nad formami nie powstały u mnie powtórnie”.
28. Kiedy Anuruddho wiedziałem, że niepewność jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że rozproszenie jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że stany letargiczne i ospałość sć niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że nagły strach jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że duma jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że bezwład jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że zbyt aktywna energia jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że zbyt ociężała energia jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że tęsknota jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że percepcja zróżnicowania jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że zbyt wiele medytacji nad formami jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to.
29. I gdy tak trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem światło i nie postrzegałem form. Postrzegałem formy i nie postrzegałem światła, nawet przez całć noc i cały dzień i całć noc i dzień. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód, jaki warunek na to?” Pomyślałem tak: „Przy tej okazji gdy skierowuję uwagę na znak światła bez skierowania uwagi na znak form $ndash; przy tej okazji postrzegam światło i nie postrzegam form i przy tej okazji gdy skierowuję uwagę na znak form bez skierowania uwagi na znak światła $ndash; przy tej okazji postrzegam formy i nie postrzegam światła, nawet przez całć noc i przez cały dzień i całć noc i dzień”.
30. Podczas gdy trwałem pilny, gorliwy i zdecydowany, postrzegałem ograniczone światło i postrzegałem ograniczone formy, postrzegałem niezmierzalne światło i postrzegałem niezmierzalne formy nawet przez całć noc i cały dzień i całć noc i dzień. Pomyślałem tak: „Jaki jest powód, jaki tego warunek?” Pomyślałem tak: „Przy tej okazji gdy moja koncentracja jest ograniczona, przy tej okazji moje oko jest ograniczone i przez moje ograniczone oko postrzegam ograniczone światło i postrzegam ograniczone formy a przy okazji gdy moja koncentracja jest niezmierzalna wtedy moje oko jest niezmierzalne i przez moje niezmierzalne oko postrzegam niezmierzalne światło i niezmierzalne formy. Nawet przez całć noc i przez cały dzień i całć noc i dzień”.
31. Kiedy Anuruddho wiedziałem, że niepewność jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że rozproszenie jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że stany letargiczne i ospałość sć niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że nagły strach jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że duma jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że bezwład jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że zbyt aktywna energia jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że zbyt ociężała energia jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że tęsknota jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że percepcja zróżnicowania jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Kiedy wiedziałem, że zbyt wiele medytacji nad formami jest niedoskonałościć umysłu, porzuciłem to. Wtedy pomyślałem: „Teraz rozwinę koncentrację na trzy sposoby”.
32. Zatem Anuruddho rozwinćłem koncentrację z myśleniem i rozważaniem. Rozwinćłem koncentrację bez myślenia ale z rozważaniem. Rozwinćłem koncentrację bez myślenia i rozważania. Rozwinćłem koncentrację z błogościć, rozwinćłem koncentrację bez błogości, rozwinćłem koncentrację stowarzyszonć z radościć, rozwiałem koncentrację stowarzyszonć z równowagć.
33. Kiedy Anuruddo rozwiałem koncentrację z myśleniem i rozważaniem ... bez myślenia ale z rozważaniem ... bez myślenia i rozważania ... z błogościć ... bez błogości ... z radościć ... z równowagć, wiedza i wglćd pojawiły powstały u mnie: „Moje wyzwolenia jest niezachwiane, to sć ostatnie narodziny, nie ma więcej odnowy istnienia”.
Oto co powiedział Zrealizowany. Czcigodny Ananda był zadowolony i ucieszony słowami Zrealizowanego