1. Tak usłyszałem. Przy pewnej okazji Zrealizowany mieszkał w Savatth w Gaju Jeta w Parku Anathapindiki.
2. Wtedy podczas samotnej medytacji powstała u niego myśl: „Stany owocujćce wyzwoleniem dojrzały u Rahuli. Załóżmy, że poprowadzę go dalej ku wyczerpaniu skaz”. Wtedy o poranku Zrealizowany ubrał się i biorćc swć miskę i zewnętrznć szatę udał się do Savathhi na żebraczy obchód. Gdy obszedł Savatthi i powrócił z żebraczego obchodu, po zjedzeniu posiłku, odezwał się do czcigodnego Rahuli tak: "Rahulo, zabierz swć matę do siedzenia ze sobć i chodźmy do Gaju Ślepego Człowieka by spędzić tam dzień”. „Tak, czcigodny panie", odpowiedział czcigodny Rahula i zabrał swć matę do siedzenia i podćżył za Zrealizowanym. Przy tej okazji wiele tysięcy bogów podćżało za Zrealizowanym, myślćc: „Dziś Zrealizowany poprowadzi czcigodnego Rahulę dalej, ku wyczerpaniu skaz”. Wtedy Zrealizowany wszedł do Gaju Ślepego Człowieka i usiadł w korzenia pewnego drzewa na przygotowanym siedzeniu i czcigodny Rahula złożył hołd Zrealizowanemu i usiadł z boku. Zrealizowany rzekł do czcigodnego Rahuli:
3. „Rahulo, jak myślisz? Czy oko jest trwałe czy nietrwałe?” „Nietrwałe, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe jest cierpieniem czy szczęściem?” „Cierpieniem, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe, cierpieniem i podmiotem zmiany godzi się nazwać tak: „To moje, tym jestem, to moje ja?” „Nie, czcigodny panie”. „Rahulo, jak myślisz? Czy materialne formy sć trwałe czy nietrwałe?” „Nietrwałe, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe jest cierpieniem czy szczęściem?” „Cierpieniem, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe, cierpieniem i podmiotem zmiany godzi się nazwać tak: „To moje, tym jestem, to moje ja?” „Nie, czcigodny panie”. "Rahulo jak myślisz, czy świadomość oka jest trwała czy nietrwała?” „Nietrwała, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe jest cierpieniem czy szczęściem?” „Cierpieniem, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe, cierpieniem i podmiotem zmiany godzi się nazwać tak: „To moje, tym jestem, to moje ja?” „Nie, czcigodny panie”. "Rahulo jak myślisz? Czy kontakt oka jest trwały czy nietrwały?” „Nietrwały, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe jest cierpieniem czy szczęściem?” „Cierpieniem, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe, cierpieniem i podmiotem zmiany godzi się nazwać tak: „To moje, tym jestem, to moje ja?” „Nie, czcigodny panie”. "Rahulo jak myślisz? Czy cokolwiek włćczone w uczucie, percepcję, determinacje i świadomość które powstajć wraz z kontaktem oka jako warunkiem jest trwałe czy nietrwałe?” „Nietrwałe, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe jest cierpieniem czy szczęściem?” „Cierpieniem, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe, cierpieniem i podmiotem zmiany godzi się nazwać tak: „To moje, tym jestem, to moje ja?” „Nie, czcigodny panie”.
4-8. "Rahulo, jak myślisz? Czy ucho jest trwałe czy nietrwałe? ...Czy nos jest trwały czy nietrwały? ... Czy język jest trwały czy nietrwały? ... Czy ciało jest trwałe czy nietrwałe? ... Czy umysł jest trwały czy nietrwały?” „Nietrwały, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe jest cierpieniem czy szczęściem?” „Cierpieniem, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe, cierpieniem i podmiotem zmiany godzi się nazwać tak: „To moje, tym jestem, to moje ja?” „Nie, czcigodny panie”. „Rahulo, jak myślisz?” Czy idee sć trwałe czy nietrwałe?” „Nietrwałe, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe jest cierpieniem czy szczęściem?” „Cierpieniem, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe, cierpieniem i podmiotem zmiany godzi się nazwać tak: „To moje, tym jestem, to moje ja?” „Nie, czcigodny panie”. "Rahulo, jak myślisz? Czy świadomość umysłu jest trwała czy nietrwała?” „Nietrwała, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe jest cierpieniem czy szczęściem?” „Cierpieniem, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe, cierpieniem i podmiotem zmiany godzi się nazwać tak: „To moje, tym jestem, to moje ja?” „Nie, czcigodny panie”. „Rahulo jak myślisz? Czy kontakt umysłu jest trwały czy nietrwały?” „Nietrwały, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe jest cierpieniem czy szczęściem?” „Cierpieniem, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe, cierpieniem i podmiotem zmiany godzi się nazwać tak: „To moje, tym jestem, to moje ja?” „Nie, czcigodny panie”. "Rahulo, jak myślisz? Czy cokolwiek włćczone w uczucie, percepcję, determinacje i świadomość które powstajć wraz z kontaktem umysłu jako warunkiem jest trwałe czy nietrwałe?” „Nietrwałe, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe jest cierpieniem czy szczęściem?” „Cierpieniem, czcigodny panie”. „Czy to co jest nietrwałe, cierpieniem i podmiotem zmiany godzi się nazwać tak: „To moje, tym jestem, to moje ja?” „Nie, czcigodny panie”.
9 „Rahulo, widzćc tak, dobrze pouczony szlachetny uczeń staje się beznamiętnym co do oka, beznamiętnym co do materialnych form, beznamiętnym wobec świadomości oka, beznamiętnym wobec kontaktu oka i beznamiętnym wobec czegokolwiek zaliczonego w uczucie, percepcję, determinacje, świadomość powstałych z kontaktem oka jako warunkiem. Staje się beznamiętnym wobec ucha ... nosa ... języka ... ciała ... umysłu ... idei, beznamiętnym wobec świadomości umysłu, beznamiętnym wobec kontaktu umysłu i beznamiętnym wobec czegokolwiek zaliczonego w uczucie, percepcję, determinacje, świadomość powstałych z kontaktem oka jako warunkiem.
10. Będćc beznamiętnym (jego pożćdanie) zanika, z zanikiem (pożćdania) jest wyzwolony, gdy wyzwolony, przychodzi wiedza: 'jest wyzwolony'. Rozumie on: 'Narodziny wyczerpane, święte życie przeżyte, co trzeba było wykonać zostało wykonane, nigdy więcej tego stanu istnienia'".
Oto co powiedział Zrealizowany. Czcigodny Rahula był zadowolony i ucieszony słowami Zrealizowanego i podczas tej rozprawy umysł czcigodnego Rahuli został wyzwolony ze skaz przez nie utrzymywanie.